Bonifatius (veldheer): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link |
|||
Regel 5:
Van Bonifatius is bekend dat hij in [[413]] als veldheer met succes [[Marseille]] (Massilia) tegen de Visigotische koning [[Athaulf]] verdedigde. Later zou hij als stadhouder de [[Dioces]] van Africa besturen. Na de dood van keizer [[Honorius (keizer)|Honorius]] in [[423]], weigerde Bonifatius [[Iohannes]] als opvolger te erkennen. Hij zorgde ervoor dat de graan toevoer per schip naar Italië werd stopgezet en steunde de Oost-Romeinse keizer [[Theodosius II]]. Iohannes werd uiteindelijk verslagen door Theodosius II en [[Valentinianus III]] een neef van Honorius, werd tot keizer benoemd van het westen.
Vanwege intriges veroorzaakt door Aetius viel Bonifatius op een zeker moment in ongenade bij [[Galla Placidia]], de moeder van de keizer. Bonifatius die altijd trouw geweest was kwam nu in opstand. De Romeinse keizer zond een leger onder leiding van [[Sigiswult]], een Germaanse generaal naar Africa, teneinde Bonifatius te onderwerpen. Deze veroverde in [[427]] de steden [[Carthago]] en [[Hippo Regius|Hippo]]. Bonifatius zocht steun en vond deze bij de [[Vandalen]], die in [[Spanje]] in een hardnekkige strijd gewikkeld waren met de Visigoten. Hij liet de Vandalen overkomen naar Africa. Echter, tegen de tijd dat zij arriveerden, was Bonifacius weer in de gunst van Placidia komen te verkeren. Van haar ontving hij de titel van [[patriciër]].
De Vandalen die niet langer nodig waren, keerden niet terug te keren, doch lieten hun hele volk overkomen naar Africa. Bonifacius die slechts een klein leger tot zijn beschikking had, verdedigde een jaar lang Hippo, van juni [[430]] tot juli [[431]], toen vertrok hij naar Italië om zich bij de keizer te vervoegen.
| |||