Raad van State (Frankrijk): verschil tussen versies

[[Image:Conseil d'Etat Paris WA.jpg|thumb|380px|right|TheFront frontvan of thehet Palais Royal]]

De laatste vier afdelingen beoordelen alle beoordelen alle door het kabinet uitgevaardigde besluiten en regels en beoordelen tekenen alle Maatregelen van de Raad af. Deze beoordelingen zijn weliswaar verplicht, maar niet bindend. De Raad van State beoordeelt ook juridische zaken en problemen die onder de aandacht van het kabinet worden gebracht.<ref>[http://www.legifrance.gouv.fr/WAspad/UnArticleDeCode?code=CJUSADML.rcv&art=L112-2 Code van bestuurlijk recht, L112-2]</ref>

De Raad van State stamt uit de 13e eeuw, toen het Hof van de Koning (''Curia regis'') in drie afdelingen werd opgesplitst, waarvan er een de Raad van de Koning was (''Curia in consilium'', later ''Conseil du roi''). Deze was op haar beurt weer in drie afdelingen opgeslitst: ''Conseil secret'', ''Conseil privé'' en ''Conseil des finances''. Onder [[Lodewijk XIV van Frankrijk|Koning Lodewijk XIV]] vond een reorganisatie plaats, waarna de ''Conseil d'État privé, finances et direction'' de directe voorouder werd van de huidige Raad van State. Deze bracht juridisch adviseurs en experts samen om de Koning te adviseren in zaken tegen de Kroon. Officieel werd zij in 1557 opgericht, en was destijds de grootste van de Raden van de Koning, waarbijwaar de [[Kanselier van Frankrijk|Kanselier]], de ''[[Pair van Frankrijk|pairs de France]]'', ministers en secretarissen van Staat, de [[Contrôleur général des finances]], 30dertig [[Staatsraad (Frankrijk)|staatsraden]], 80en tachtig maîtres des requêtes en de [[intendant]]s van financiën er onderdeel van uitmaakten. Het juridische deel van de Raad stond bekend als de ''Conseil d'État privé'' of ''Conseil des parties''.

De koningen, die de macht hadden om het recht buiten werking te stellen of te dienen als hoogste rechtsinstantie, delegeerden deze gerechtelijke macht aan de koninklijke raden en de parlementen. De Franse koning behield echter het recht om deze beslissingen naar eigen inzicht te wijzigen. Dit gold vooral voor belangrijke beslissingen en wanneer administratieve handelingen beoordeeld werden. Juridisch adviseurs stonden de Koning ook bij in het ontwikkelen van nieuwe wetgeving, en oefenden, bij gedelegeerde jurisdictie, oefenden de soevereine rechten direct uit (''jura regalia'').

De huidige Raad van State werd ingesteld door het [[Consulaat (Frankrijk)|Consulaat]] in 1799 als een gerechtelijk lichaam, met het mandaat te beslissen bij claims tegen de Staat en te assisteren bij het ontwerpen van belangrijke wetten. De [[eerste consul]] (later de Keizer) zat de sessies van de Raad voor, en de Raad vervulde veel van de functies van een kabinet. Na de [[Restauratie (Frankrijk)|Restauratie]] werd de Raad behouden als een administratief gerechtshof, maar zonder haar eerdere prominentie. De rol werd nader gedefinieerd door een parlementaire beslissing in 1872.

De Raad van State geeft een advies af over de regelmatigheid, vorm en bestuurlijke opportuniteit van deze teksten. Deze evaluatie kan mogelijk de vorm aannemen van een gewijzigde tekst of een nota van afwijzing. De sessies zijn besloten, en het advies wordt naar de Regering gestuurd, die vrij is om dit al dan niet te publiceren.

De overheid kanis ervoorgrondwettelijk kiezenverplicht hetom advies te negerenvragen, maar hetkan iservoor grondwettelijkkiezen verplicht om advieshet te vragennegeren. De Raad kan ook vrijelijk geconsulteerd worden door de Regering over ieder onderwerp op juridisch of bestuurlijk gebied.

* ''Avis conforme'' - De overheid is verplicht om advies in te winnen en is hieraan gebonden. (enkele zeldzame gevallen)

De Raad dient als hoogste beroepsinstantie waar het bestuurlijke rechtspraak betreft. Ze hoort zowel eisen tegen bestuurlijke beslissingen op nationaal niveau als beroepen tegen beslissingen van lagere bestuurlijke rechtbanken. De uitspraken van de Raad zijn definitief en er kanis niet tegen ingeen beroep gegaantegen wordenmogelijk.

Hoewel strikt genomen de Raad van State geen rechtbank is, functioneert hethij wel als een gerechtelijk orgaan, door het beoordelen van aanklachten en eisen tegen bestuurlijke autoriteiten. Klagers worden vertegenwoordigd door advocaten die gelicenseerd zijn om zaken te verdedigen voor de Raad van State en het Hooggerechtshof (''avocat aux Conseils'').

De Raad behandelt zaken tegen beslissingen van de nationale overheid en rechtzakenrechtszaken betreffende regionale en EU-verkiezingen. De Raad van State evalueert ook in welke mate regels en bestuurlijke beslissingen overeenstemmen met hogere [[rechtsbron]]nen zoals de [[Franse grondwet|grondwet]], hogere bestuurlijke beslissingen, en internationale verdragen. Het grootste deel van het Franse bestuurlijk recht is niet vastgelegd in de vorm van wetgeving, maar afgeleid van bestuurlijke jurisprudentie, voornamelijk door de Raad.

De Raad van State heeft een jurisdictie als beroepsinstantie waar het verkiezingsbeslissingen betreft van ieder van de 37 bestuurlijke gerechtshoven. Het heeft jurisdictie als uiteindelijke beroepsinstantie voor beslissingen van ieder van de acht beroepsgerechtshoven, waarbijwanneer de klager beweertstelt dat het beroepshof de wet verkeerd heeft geïnterpreteerd of genegeerd heeft.