Kerkfabriek: verschil tussen versies

De '''Kerkfabriek''' of '''kerkraad''' is een [[burgerlijk]]openbare bestuursorgaaninstelling in [[België]] dat de materiële middelen beheert, nodig voor de uitoefening van de eredienst in de parochie. De kerkfabrieken zijn onderworpen aan het gezag van de [[kerkelijke overheid]] en aan dat van de [[burgerlijke overheid]].

De oprichting van de kerkfabrieken dateert vanuit de periode van de [[Franse Revolutie]] en het bewind van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]]. Tijdens de Franse Revolutie werden alle kerkelijke goederen immers onteigend en ter beschikking van de natie gesteld, onder het beding "op een behoorlijke wijze te voorzien in de kosten van de eredienst, in het onderhoud van de priesters en in de ondersteuning van de armen". Onder de ''[[Convention National]]'' en het ''[[Directoire]]'' werden de kerkelijke goederen echter verkwist, de beoefening van de eredienst afgeschaft en vele geestelijken vervolgd. Door het [[Concordaat]] dat Napoleon Bonaparte op [[15 juli]] [[1801]] afsloot met [[Paus Pius VII]] kwam hierin verandering. Op 29 april 1803 werden de bisschoppen gelast met de aanstelling van de kerkfabrieken en met het opstellen van functioneringsreglementen. De inrichting, werking en bevoegdheid werden bij Keizerlijk decreet van [[30 december]] [[1809]] geregeld. Dit decreet werd gewijzigd en aangevuld door de wet van [[4 maart]] [[1870]].

In België is het sinds die tijd zo dat de '[[bedienaar van de eredienst|bedienaars van de erkende erediensten]]' een wedde ontvangen van het [[Ministerie van Justitie]] - departement eredienst en dat de gemeenten moeten instaan voor een woonst voor de pastoor en een vergaderruimte voor de kerkfabriek.