Joegoslavische partizanen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DennisPeeters (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k WikiCleaner 0.99 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee!
Regel 7:
Deze laatsten werden nog enige tijd met wapenleveranties gesteund door de geallieerden, totdat bekend werd dat deze ook wel gemene zaak maakten met de Duitsers. Daarop besloten de geallieerden de communistische partizanen te steunen.
 
Tot de Joegoslavische partizanen behoorden strijders uit alle Joegoslavische deelrepublieken en ook strijders uit de Sloveense bevolkingsgroep in [[Karinthië (gebied)|Karinthie]]. Ze stonden onder leiding van [[Josip Broz Tito]], beter bekend als Tito, die later tijdens een groot deel van de [[20e eeuw]] de leider van Joegoslavië zou worden. Ook andere Joegoslavische staatslieden uit diens gevolg die politieke kopstukken werden in de naoorlogse Joegoslavische Federatie, zoals [[Milovan Đilas|Milovan Djilas]] en [[Edvard Kardelj]] kwamen voort uit de partizanenstrijd.
 
Op [[22 juni]] [[1941]] werd in het bos [[Brezovica]] bij [[Sisak (Kroatië)|Sisak]] in Kroatië de eerste partizaneneenheid opgericht. Dit was de eerste antifascistische militaire eenheid van niet alleen Kroatië, maar ook van de rest van Zuid-Europa. Tegenwoordig wordt deze dag nog als ''Dag van de antifascistische Strijd'' gevierd in Kroatië.
 
== Misdaden ==
Regel 16:
Overal in de voormalige Joegoslavische federatie zijn gedenkstenen en andere -tekens te vinden uit de periode onder Tito (tot 1980). Daarop wordt steevast wel gememoreerd aan de strijd tegen de bezetters en de door deze jegens de bevolking gepleegde misdaden (waaronder vooral ter afschrikking dienende represailles voor sabotage en andere verzetsacties door het in grote aantallen executeren van gegijzelde burgers; zie ook onder [[Kragujevac]]) terwijl echter geheel en al voorbijgegaan wordt aan het onwelgevallig feit van die verdeeldheid onder de Joegoslaven en de wederzijds door partisanen gepleegde schendingen van het [[humanitair oorlogsrecht|oorlogsrecht]].
 
Het meest verzwegen, werden de verdrijving van de [[Donauschwaben|Donauzwaben]] en [[Volksduitsers]] (zie ook [[Verdrijving van Duitsers na de Tweede Wereldoorlog]], [[Hongaren|Hongaarse]] en [[Italië|Italiaanse]] minderheden) en de misdaden die de Joegoslavische partizanen tijdens de Tweede Wereldoorlog begingen, zoals de [[doodstraf|executies]] van [[Volksduitsers]] en ook van [[Serviërs]], [[Kroaten]] en [[Slovenen]], onder meer bij het incident dat bekend werd onder het [[Bloedbad van Bleiburg]].
 
Dit duistere hoofdstuk van de veelal geromantiseerde partizanen-geschiedenis was een taboe gedurende de [[Socialistische Federale Republiek Joegoslavië|Socialistische Federale Republiek van Joegoslavië]] en later, als gevolg, creëerde het een reactie in de vorm van nationalistische [[propaganda (communicatie)|propaganda]], waarvan de invloed merkbaar bleef tot in de [[Oorlogen in Joegoslavië]] in de jaren '90 van de 20e eeuw.
 
{{Commonscat|Yugoslav Partisans|Joegoslavische partizanen}}