Buizenversterker: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
EdBever (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 145.18.227.60 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Lexw
Regel 22:
===Muziek===
{{Hoofdartikel|Gitaarversterker}}
Veel gitaristen en organisten zweren bij de klank van een buizenversterker., Deze geeftdie volgens hen het geluid van een versterkte [[elektrische gitaar]] extra diepte geeft. MeestalDe reden is de reden hiervan,meestal dat een buizenversterker in het algemeendoorgaans een hoger piekvermogen heeft dan een transistorversterker bij gelijk continu vermogen. De oorzaak van dat hogere piekvermogen zit inis de voeding van buizenversterkers. Als er extra zware elco's (met veel capaciteit) in het hoogspanningsgedeelte van de voeding zijn geplaatst, kunnen de buizen in de eindtrap langer profiteren van een hoge anodespanning. Daardoor kan in relatief korte tijd veel vermogen worden afgegeven aan de luidspreker(s).
 
Daarnaast geeft een buizenversterker extra kleur aan het geluid van een gitaar of orgel, als er bewust vervorming door oversturing wordt toegepast. Hierbij speelt enerzijds de (in vergelijking met een transistorversterker) geringere demping van de luidspreker een rol, anderzijds verschilt het vervormingsgedrag van een buizenversterker sterk van dat van een transistorversterker. Een vastlopende ('clippende') transistorversterker geeft een vervormd geluid dat de meeste mensen zeer onaangenaam vinden, terwijl een overstuurde buizenversterker een gecomprimeerd signaal geeft, dat als veel minder onaangenaam wordt ervaren. Juist dat gecomprimeerde, vervormde signaal spreekt veel gitaristen aan.