Jan van Hardeveld: verschil tussen versies

Hij was zoon van Johannes Martinus van Hardeveld en Jannetje Hossevoort. Hij ging achtereenvolgens naar de ambachtsschool, de avondtekenschool en de industrieschool, en werkte daarna enige jaren in het timmerbedrijf. Daarna was hij afwisselend opzichter en tekenaar bij verschillende architectenbureaus. Hij werkte ook in [[België]] en [[Frankrijk]] en volgde een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in [[Brussel (stad)|Brussel]]. Hij keerde na het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] terug naar Nederland, en vervolgde zijn opleiding aan het Hooger Bouwkunst Onderricht in [[Amsterdam]]. Daarna was hij weer werkzaam bij verschillende architectenbureaus, als laatste als chef bij P.J.M. Huurman in [[Groningen (stad)|Groningen]]. In [[1917]] vestigde hij zich als architect in Amsterdam. Op [[26 december]] [[1923]] trouwde hij met Germaine Emilie Marie Bertin.

*betonwoningenwoningen, volgenswaarin hetbij zogenaamdewijze Isolatiesysteemvan expiriment gebouwd werd met beton, ookhet zogenaamde Isola-systeem genoemd-holle betonblokken-, in [[Rotterdam]], [['s-Hertogenbosch (stad)|'s-Hertogenbosch]], [[Breda]] en Brussel,

*het [[Aartsbisschoppelijk Kleinseminarie]] in [[Apeldoorn]] als(1935) is het grootste van zijn werken. Thans is dit een rijksmonument.