Wereldkampioenschap rally in 1992: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k hercat Categorie:Wereldkampioenschap rally -> Categorie:Wereldkampioenschap Rally (per WP:TVC) |
→Kenmerken: link van dp naar juiste pagina, replaced: Subaru → Subaru met AWB |
||
Regel 13:
[[Lancia]] had zich als officieel fabrieksteam teruggetrokken uit het kampioenschap, en kwam als zogenaamd semi-officieel team aan de start in het seizoen van [[1992]] (echter nog wel in het gebruikelijke [[Martini (automerk)|Martini]]-jasje). Dit deden ze wel met de spectaculaire [[Lancia Delta|Delta HF Integrale Evolution]]. Een vers gezicht, sinds Lancia al vanaf het begin van [[Groep A]] met een vrijwel identiek uitziende auto aan de start kwam. De rijders dat jaar waren regerend wereldkampioen [[Juha Kankkunen]] en de Fransman [[Didier Auriol]]. Daarnaast reden jonge talenten als [[Philippe Bugalski]] en [[Andrea Aghini]] geselecteerde evenementen voor het team. Voor de Safari Rally had het team onder andere [[Björn Waldegård]] aangetrokken, die bij deze na 16 jaar weer in een Lancia stapte, sinds zijn hoogtijdagen in de [[Lancia Stratos HF|Stratos]]. De grootste tegenstand kwam ook dit jaar weer van [[Toyota]], wederom met [[Carlos Sainz]] en [[Armin Schwarz]] als rijders, en nu met [[Markku Alén]] als de nieuwe aanwinst binnen het team van [[Ove Andersson]]. Tevens kwamen ze dat jaar aanzetten met de ronder gevormde [[Toyota Celica|ST185]], officieel genaamd de ''Celica Turbo 4WD''.
[[Ford Motor Company|Ford]] nam voor het eerst sinds [[Wereldkampioenschap Rally in 1988|1988]] weer deel als officieel fabrieksteam, rijdend met de [[Ford Sierra|Sierra RS Cosworth 4x4]]. Naast vaste rijder [[François Delecour]] werd het team versterkt door de komst van [[Miki Biasion]], die voor het eerst sinds [[1982]] niet in een Lancia deel ging nemen aan WK-rally's. [[Mitsubishi Motors|Mitsubishi]] was bezig met de ontwikkeling van de eerste [[Mitsubishi Lancer|Lancer Evolution]]-versie, maar reed in dit seizoen nog met de [[Mitsubishi Galant|Galant VR-4]], met rijders [[Kenneth Eriksson]] en [[Timo Salonen]]. Salonen reed slechts twee evenementen dat jaar, voordat hij in eind maakte aan zijn loopbaan als rallyrijder. [[Subaru (automerk)|Subaru]] bracht meer competitie dat jaar, met [[Ari Vatanen]] en een jonge [[Colin McRae]] als teamgenoot. Toch bleek de [[Subaru Legacy|Legacy RS]] niet het ultieme rallywapen van Subaru te zijn, en het team was inmiddels al bezig met een opvolger voor het seizoen van [[Wereldkampioenschap Rally in 1993|1993]]. [[Nissan Motor Co., Ltd|Nissan]] kon ondanks een derde plaats van [[Stig Blomqvist]] in de WK-ronde van [[Zweden]], niet imponeren op de grote teams, en trok de [[Nissan Sunny|Sunny GTI-R]] na het seizoen al weer terug, om vervolgens in de jaren erna een gooi te doen op WK-succes in lagere klasses in de rallysport.
Net zoals in [[Wereldkampioenschap Rally in 1991|1991]] werd het kampioenschap in de laatste ronde beslist. Dit keer waren het echter drie rijders die nog voor de titel konden gaan. Wederom Sainz, Kankkunen en Auriol. Met een overwinning van Sainz ging het kampioenschap voor de tweede maal naar de Spanjaard. Auriol, die met zes overwinningen in het seizoen qua winst de meest succesvolle rijder was, kende een ongelukkig slot van het kampioenschap, en miste bij deze de titel. Kankkunen werd door Auriols ongeluk nog tweede in de eindstand, gevolgd door de Fransman op plaats drie. Biasion reed naar eigen zeggen een gefrustreerd seizoen en eindigde wederom op de vierde plaats. Markku Alén eindigde in zijn laatste volledige seizoen verdienstelijk vijfde in het kampioenschap, met onder andere een podiumplaats in zijn thuisrally. De Subaru-rijders kenden een onregelmatig seizoen, met McRae als beste geklasseerd op plaats acht.
| |||