Teun Voeten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Teun Voeten''' ([[Boxtel (plaats)|Boxtel]], [[1961]]) is een [[Nederland]]s [[fotograaf]] en [[Antropologie|antropoloog]].
 
Teun Voeten studeerde[[culturele antropologie]] en [[filosofie]] aan de [[Universiteit Leiden]] en aan de ''School of Visual Arts'' in New York City.
Op zijn zeventiende nam Voeten deel aan uitwisselingsproject dat hem naar [[New Jersey]] in de [[Verenigde Staten]] bracht. Hij raakt er in de ban van [[New York City|New York]], waar hij later nog veel zou terugkeren. Terug in Nederland studeerde hij [[culturele antropologie]] en [[filosofie]] aan de [[Universiteit Leiden]]. Tijdens zijn studie ontwikkelde hij een zwak voor de fotografie en keerde hij terug naar New York om aan de ''School of Visual Arts'' te gaan studeren. Daar verwierf hij zijn eerste opdrachten als journalist / [[persfotograaf]] voor verschillende tijdschriften. Hij fotografeerde onder meer de verkiezingen in [[Nicaragua]] en de rassenrellen in [[Brooklyn]].
Na zijn afstuderen verhuisde Voeten naar [[Brussel (stad)|Brussel]] van waaruit hij internationale conflicten over de hele wereld volgde voor de Nederlandse, Belgische, Duitse, Britse en Amerikaanse pers. In 1994 benuttescreef hij zijn antropologische studie om het boek “Tunnelmensen” te schrijven, waarvoor hij vijf maanden bij een groep daklozen in een oude ongebruikte spoorwegtunnel in [[Manhattan (New York)|Manhattan]] woonde.
 
Vanaf 1996 begon Voeten zich te concentreren op de “vergeten oorlogen” en maakte hij reportages in [[Colombia]], [[Afghanistan]], [[Soedan]] en [[Sierra Leone]]. In dat laatse land verborg Voeten zich voor muitende soldaten twee weken in het bos, een ervaring zou leiden tot zijn boek “How de Body. Hope and Horror in Sierra Leone”..
Na zijn afstuderen verhuisde Voeten naar [[Brussel (stad)|Brussel]] van waaruit hij conflicten over de hele wereld volgde voor de Nederlandse, Belgische, Duitse, Britse en Amerikaanse pers. In 1994 benutte hij zijn antropologische studie om het boek “Tunnelmensen” te schrijven, waarvoor hij vijf maanden bij een groep daklozen in een oude ongebruikte spoorwegtunnel in [[Manhattan (New York)|Manhattan]] woonde.
 
De jaren die daarop volgden richtte hij zich onder meer op de schending van de mensenrechten in Colombia, de “[[Bloeddiamant]]en” in [[Angola]], de oorlog in Afghanistan en de, vrouwenhandel vanuit de [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]], om vervolgensen in 2003 naar de oorlog in [[Irak]] te trekken. Nadien zat hij ook nog in [[Iran]], [[Congo-Kinshasa|Congo]], [[Libanon]] en vele andere landen. Zijn meest recente werk anno (2007 )is een fotoreportage over het dagelijkse leven in [[Noord-Korea]].
Vanaf 1996 begon Voeten zich te concentreren op de “vergeten oorlogen” en maakte hij reportages in [[Colombia]], [[Afghanistan]], [[Soedan]] en [[Sierra Leone]]. In dat laatste land raakte hij verstrikt in de furie van losgeslagen rebellen die erop los roofden en moordden. Het was dankzij een moedige lokale familie dat hij de raid overleefde. De volle twee weken zat hij in een hol, verscholen van de buitenwereld. Die ervaring zou leiden tot zijn boek “How de Body. Hope and Horror in Sierra Leone” waarin hij de gebeurtenis uitvoerig beschrijft en illustreert. Uit dank voor de familie en het dorpje Kalangba dat hem van de dood redde, zette Voeten een hulpactie op poten om de lokale landbouwschool te steunen.
 
De jaren die daarop volgden richtte hij zich onder meer op de schending van de mensenrechten in Colombia, de “[[Bloeddiamant]]en” in [[Angola]], de oorlog in Afghanistan en de vrouwenhandel vanuit de [[Balkan (schiereiland)|Balkanlanden]], om vervolgens in 2003 naar de oorlog in [[Irak]] te trekken. Nadien zat hij ook nog in [[Iran]], [[Congo-Kinshasa|Congo]], [[Libanon]] en vele andere landen. Zijn meest recente werk anno 2007 is een fotoreportage over het dagelijkse leven in [[Noord-Korea]].
 
==Externe links==