Raad van Verzet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →De vorming van de Binnenlandse Strijdkrachten: leestekens; evt. opmaak/typo, met AWB |
k dpfix |
||
Regel 6:
Tegen het einde van april [[1943]], kort voor de [[April-meistakingen]], nam de elektrotechnicus [[Jan Thijssen]] (1908-1945), het hoofd van de Radiodienst van de [[Ordedienst]] (OD), met zes in het verzet actieve geestverwanten het initiatief tot de oprichting van een nieuwe landelijke illegale organisatie die de bestaande actieve verzetsgroeperingen moest overkoepelen. Deze organisatie kreeg de naam Raad van Verzet (RVV), voluit Raad van Verzet in het Koninkrijk der Nederlanden. Als oprichtingsdatum werd 1 mei 1943 aangehouden.
De RVV werd opgericht in de woning van Henk van Beek, Stationsstraat 28a te [[Amersfoort (Nederland)|Amersfoort]]. De zes medeoprichters waren: [[Jan Brouwer (verzetsman)|Jan Brouwer]], Johan Doorn, Andries Graafhuis, [[Gerrit Kleinveld]], Dick van der Meer en [[Willem Santema]]. Dick van der Meer trok zich een maand later terug en werd opgevolgd door [[Gerben Wagenaar]], een van de kopstukken van het Militair Contact, de verzetsorganisatie van de [[Communistische Partij van Nederland]] (CPN). In het najaar van 1943 trad ook de beeldhouwer [[Gerrit Jan van der Veen]] toe, waardoor binnen de RVV ook het kunstenaarsverzet vertegenwoordigd was en de RVV contact kreeg met de [[Persoonsbewijzencentrale]] (PCB). Via P. Guermonprez onderhield men contact met de ''Je Maintiendrai-groep'' in Limburg.
Officieel zetelde de Raad in [[Amsterdam]]. Jan Thijssen en zijn stafleden vergaderden tot eind december 1943 doorgaans in [[Laren (Noord-Holland)|Laren]], waar Thijssen en zijn vrouw toen ondergedoken zaten. Nadat Eduard H.M. Hoogeweegen tot de RVV was toegetreden werd in [[Maarn]] in het huis van Hoogeweegen enige tijd het Operatiecentrum van de RVV gevestigd. Vanaf begin [[1944]] vonden de vergaderingen in de regel in [[Maarsbergen]] en in Maarn plaats. Thijssen was de belangrijke initiator en stuwende kracht van de RVV. Ook onder de latere aanhang van deze organisatie werd hij in het algemeen gezien als de leider.
| |||