Staatsrecht: verschil tussen versies

* Specifieke bronnen van het Nederlandse staatsrecht:

** Het statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van [[1954]]

 

* Specifieke bronnen van het Belgische staatsrecht:

** Algemene rechtsbeginselen

 

De geschiedenis van het staatsrecht vangt wat betreft de [[westerse wereld]] aan in [[Griekenland]], waar in wetgeving werd vastgelegd hoe de besluitvorming van de polis (de stadstaat) diende te gebeuren.

 

Het moderne staatsrecht komt op in de [[Renaissance]], als in Europa steeds meer centralisatie plaatsvindt in het openbaar bestuur.

 

Er kunnen drie functies van het staatsrecht onderscheiden worden: de constituerende functie, de attribuerende functie en de regulerende functie.

 

De constituerende functie kan omschreven worden als het instellen van ambten. Bijvoorbeeld artikel 97 lid 1 van de Nederlandse grondwet: Ten behoeve van (...) is er een krijgsmacht. Met de constituerende functie worden ambten en organen in het leven geroepen.

 

De attribuerende functie kan omschreven worden als het toekennen van bevoegdheden. Het staatsrecht stelt vast welke organen met welke taken in het staatsapparaat belast zijn.

 

De regulerende functie kan omschreven worden als het vaststellen van de begrenzing van de staatsmacht en van de macht van verschillende organen. Deze functie van het staatsrecht is met name van belang bij constitutionalistische (en niet-absolutistische) staats- en regeringsvormen. Door de regulerende functie wordt de afbakening van de taken die door de attribuerende functie aan de door de constituerende functie in het leven geroepen organen zijn toebedeeld, bepaald.

 

* [[Nederlands staatsrecht]]

* [[Belgisch staatsrecht]]

 

[[Categorie:Staatsrecht| ]]

[[ro:Drept constituţional]]

[[ru:Конституционное право]]

[[sk:Ústavné právo]]

[[sl:Ustavno pravo]]