Overllijdensplaats verbeterd.
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Verbetering onderschrift foto |
Overllijdensplaats verbeterd. |
||
Regel 1:
[[Afbeelding:JJryba.jpg|thumb|rechts|200px|Jakub Šimon Jan Ryba]]
'''Jakub Šimon Jan Ryba''' (ook: '''Peace''', of: '''Poisson''', en ook: '''Rybaville''') ([[Přeštice]], [[26 oktober]] [[1765]] - Voltuš bij [[
== Levensloop ==
Regel 15:
breekt zijn studie af, solliciteert en krijgt de baan mits hij aantoont dat hij daartoe vaardig is. Een snelle cursus (bij zijn vader?) helpt hem daaraan te voldoen. In 1786 gaat hij naar Mnišek, waar hij zijn oom, ook schoolmeester en cantor, helpt en tegelijk verder studeert. Ruim een jaar later vindt hij toch een baan, want op [[11 februari]] [[1788]] wordt hij cantor in [[Ro%C5%BEmit%C3%A1l_pod_T%C5%99em%C5%A1%C3%ADnem|Rožmitál pod Třemšinem]] en organist in de plaatselijke kerk Povýšení sv. Krřiže (Verheffing van het Heilig Kruis). Twee jaar later trouwt hij met Anna Langlerová. Het paar krijgt dertien kinderen waarvan er zes op jeugdige leeftijd overlijden.
In Rožmitál gaat het anders dan Ryba had gedroomd. Zijn pogingen om het [[onderwijs]] te hervormen volgens de richtlijnen van keizer [[Jozef II van het Heilige Roomse Rijk|Jozef II]] vallen niet goed. Sprak Ryba van huis uit Duits, in Rožmitál ontwikkelt hij een groeiende voorkeur voor de eigen Tsjechische taal, die hij ook gebruikt in kerkelijke muziek. Zijn muzikale opvattingen bezorgen hem de ergernis van pastoor Zachar en een deel van de dorpsbevolking pruimt de nieuwlichter niet echt. Een verzoening met de pastoor mag niet baten, Ryba voelt zich miskend en raakt daardoor teruggetrokken en depressief. Tenslotte maakt hij, 49 jaar oud, op [[8 april]] [[1815]] in de bossen bij het dorpje Voltuš, even buiten Rožmitál, een einde aan zijn leven. Hij werd in eerste instantie op een ongewijd plekje op het kerkhof begraven. Later kregen zijn resten een prominentere plaats, met een grafmonument
== Werken ==
|