Pauselijk legaat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: et:Legaat |
k link |
||
Regel 4:
Vanaf met name de twaalfde eeuw gingen de pausen er meer en meer toe over om juridische conflicten waarover zij in [[hoger beroep]] om een oordeel werden gevraagd, in handen te geven van een gevolmachtigd rechter (''iudex delegatus''). Deze werd ermee belast om het pauselijk [[vonnis]] aan twistende partijen op te leggen. Vaak kreeg een [[abt (abdij)|abt]] of [[bisschop]] uit een aangrenzende streek deze opdracht. Er zijn bijvoorbeeld uit de twaalfde eeuw al duizenden [[decretalen]] bekend met dergelijke vonnissen in briefvorm. De belangrijkste decretalen werden verzameld, geredigeerd en uiteindelijk opgenomen in het [[canoniek recht|kerkelijke recht]], zoals in de ''Decretales Gregorii IX'' van 1234, ook wel ''Liber Extra'' genoemd, van [[paus Gregorius IX]]. Ook verschillende pausen waren zelf ooit pauselijk legaat geweest.
De pausen stelden ook pauselijke legaten aan om grote inspectiereizen en [[visitatie]]s uit te voeren. Beroemd is de reis van kardinaal [[Nicolaus Cusanus]] in 1451 om de toestand van de Rooms-Katholieke Kerk in de [[Noordelijke Nederlanden]] te onderzoeken.
De canones 362 tot en met 367 van de ''Codex Iuris Canonici'' van 1983 behandelen de status en taken van pauselijke legaten volgens het huidige [[canonieke recht]].
| |||