Janus Lascaris: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15:
== Uitgaven van Griekse auteurs ==
Lascaris was vooral belangrijk omdat hij een aantal editiones principes (eerste gedrukte uitgaven) van Griekse teksten bezorgde. De meeste van zijn edities werden gedrukt door Lorenzo d’Alopa in Florence. In 1494 gaf hij de ''[[Anthologia Planudea]]'' uit. Dit was een uitgave geheel in hoofdletters, naar het voorbeeld van inscripties. In 1494 volgden nog de ''Hymnen'' van [[Callimachus (letterkundige)|Callimachus]], de ''Monosticha'' van [[Menander]] samen met ''Hero en Leander'' van [[Musaeus Grammaticus|Musaeus]], in 1495 vier toneelstukken van [[Euripides]] en in 1496 de ''Argonautica'' van [[Apollonius Rhodius]]. Waarschijnlijk was hij ook de uitgever van de editio princeps van [[Lucianus]], die in 1496 door D’Alopa werd gedrukt. Ten slotte gaf hij in 1517 de scholia van [[Didymus (musicoloog)|Didymus]] op [[Homerus]] en in 1518 die van [[Porphyrius]] uit, beide te Rome.
== Epigrammendichter ==
Lascaris, die zich vrijwel zijn hele leven had beziggehouden met de ''Anthologia Planudea'', schreef ook zelf [[epigram|epigrammen]] in het Grieks. Een uitgave hiervan met Latijnse vertaling werd bezorgd door Jacobus Tusanus (= Jacques Toussain) en verscheen voor het eerst in Parijs in 1527 (herdrukken: Basel 1537, Parijs 1544, 1556). In een brief uit 1612 schreef [[Daniël Heinsius]] aan [[Hugo de Groot]] dat hij de meeste ‘duriuscula et obscura’ (weinig verfijnd en duister) vond, een oordeel dat later meermaals is overgenomen. In 1976 verscheen een moderne uitgave: Giano Laskaris, ''Epigrammi Greci'', a cura di Anna Meschini, Padova 1976.
== Referenties ==
| |||