Alistair MacLean: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Richardw (overleg | bijdragen)
→‎Bibliografie: Cook en LoA uit tabel verwijderd - scheiding tussen fictie en non-fictie aangebracht
Pompidombot (overleg | bijdragen)
Regel 18:
 
== Schrijfstijl==
Vergeleken met andere [[Thriller (genre)|thrillerschrijvers]] van zijn tijd, zoals [[Ian Fleming]], waren de boeken van MacLean in elk geval in één opzicht bijzonder: er komt geen [[seks]] in voor en weinig [[romantiek (stemming)|romantiek]]. MacLean vond dat dergelijke bijkomstigheden alleen maar de snelheid en de actie uit het verhaal haalden. Ook hadden de boeken niets van de modernere techno-thriller benadering. Hij laat daarentegen niets de continue stroom van gebeurtenissen in de weg staan; hij laat zijn [[held]]en schijnbaar onmogelijke opgaven vervullen en laat ze de grenzen opzoeken van hun lichamelijke en geestelijke uithoudingsvermogen. De helden van MacLean zijn meestal rustige, [[cynischCynisme (psychologie)|cynische]]e mannen die volledig toegewijd zijn aan hun werk en vaak een bepaald geheim met zich meedragen. Een karakteristieke wending is dat een van de meest nabije teamgenoten van de held een verrader blijkt te zijn.
 
De natuur, in het bijzonder de zee en het [[Arctis|Noordpoolgebied]], speelt een belangrijke rol in de verhalen van MacLean, en hij gebruikte een veelheid aan exotische oorden in de wereld als het toneel van zijn boeken. Slechts één van zijn boeken, Ondergang om middernacht, speelt zich af in zijn geboorteland Schotland. MacLean's beste boeken zijn vaak die waarin hij optimaal gebruik wist te maken van zijn eigen kennis van oorlogvoering en zeeslagen, zoals Zr.Ms. Ulysses, dat nu wordt beschouwd als een [[klassieker]] in zee-fictieverhalen.