Maupoleum: verschil tussen versies

De totstandkoming van het Maupoleum lag geheel in lijn met het grotestadsdenken - beter bekend als [[Cityvorming]] - van de toenmalige stadsbestuurders, dat begonnen was met het [[Algemeen Uitbreidingsplan|AUP]]: [[Algemeen Uitbreidingsplan]]. In de [[1930-1939|jaren dertig]] van de [[20e eeuw]] had de [[gemeente Amsterdam]] het als praktische toekomstvisie voor Amsterdam gepresenteerd. Dit plan voorzag in een sterk groeiende hoofdstad, met een navenant groeiende infrastructuur. Daar hoorden grote gebouwen (zoals het Maupoleum) en brede wegen bij, een zienswijze die dertig jaar later alleen nog maar sterker leek te hebben postgevat. De [[Wibautstraat (Amsterdam)|Wibautstraat]] en [[Weesperstraat]] waren inmiddels zulke brede stadswegen, en nog meer stonden op de planning. Onderdeel van die uitbreidingen was het doortrekken van voornoemde straten dwars door de [[Nieuwmarktbuurt]]. In de [[Jodenbreestraat]] was de asfaltweg ondertussen ook verbreed en het leek slechts een kwestie van tijd voor de snelweg langs [[Centraal Station|Amsterdam Centraal]] over de [[Prins Hendrikkade]] er zou liggen. De betreffende [[middelpunt|Centrum]]buurten moesten toch op de schop voor de aanleg van de [[metro (vervoermiddel)|metro]] - het leken 'twee vliegen in één klap' te worden.

Het liep echter anders. De Amsterdammers hadden genoeg van de als megalomaan ervaren uitbreidingsdrift van hun bestuurders en riepen die uiteindelijk een halt toe met een langlopende keten van protesten. Het ideaal van de [[1960-1969|jaren zestig]], de eerder genoemde [[Cityvorming]], was inmiddels massaal verlaten; men wilde wonen in het centrum van de stad, en niet naar torenflats in buitenwijken weggedrukt worden door grootschalige kantoorgebouwen en kille zakelijkheid. De protesten hadden succes: de plannen voor de snelweg werden in [[1972]] in de gemeenteraad weggestemd, en de oude buurt werd in het kader van de [[stadsvernieuwing]] na de aanleg van de [[metro (vervoermiddel)|metro]] herbouwd. Hierdoor was het kleinschalige karakter van de [[Nieuwmarktbuurt|Nieuwmarkt]]- en [[Jodenbuurt]] grotendeels behouden - een gegeven waar de Amsterdammers zeer gelukkig mee waren.