Cor pulmonale: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 37:
 
== Behandeling ==
Het bestrijden van de oorzaak is de meest belangrijke behandeling. Bij longembolie wordt [[trombolyse]] toegepast en in grote embolieen kan resectie (eruithalen) van de embolie plaatsvinden. Bij COPD is de behandeling met voorkeur met een langwerkend sympathicomimeticum als salbutamolsalmeterol en bij niet-reversibele ziekte als astma kan gebruik worden gemaakt vaneventueel corticosteroiden als behandeling. Zuurstofbehandeling wordt toegepast bij alveolaire hypoventilatie bij acute exacerbaties in het geval van astma en bij vergevorderdevergevorderd longemfyseem en chronische bronchitis.
 
Langdurig cor pulmonale leidt tot hartfalen. Het gevolg hiervan zijn een verhoogde centraal veneuze druk in de vena cava (CVD), dit in langdurige gevallen leidend tot levercirrose door de hepatocyten (levercellen) worden overspoeld met retrograde bloed (terugstroom uit vena cava naar lever). De levercirrose, wanneer dit optreedt, is niet medicamenteus te behandelen. Men beperkt de bloedtoevoer naar de lever door een shunt aan te leggen, waarbij een deel van het bloed bestemt voor de lever uit de darmen direct wordt omgeleidt naar de vena cava. Een bijkomend verschijnsel van levercirrose is dat er oesofagusvarices (spataderen in de slokdarm) en in de maag kunnen ontstaan en tevens aanleiding kan geven tot splenomegalie (vergroting van de milt). Langdurige varices kunnen bloedingen geven in de oesofagus en in de maag en kan zelfs leiden tot de dood. De varices worden behandeld door ze af te binden (ligeren) of door met een chemische stof de oesofagusvarices (de bloedvaten die zijn opgezwollen) letterlijk te scleroseren. Onder scleroseren wordt verstaan het verschrompelen van de cellen van de varices, waardoor de bloedvat buiten werking wordt gesteld en verschrompelt. Een levertransplantatie bij langdurig levercirrose is de gewezen behandeling.