Alkydverf: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Xqbot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: ru:Алкидные лаки; cosmetische veranderingen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
Het bindmiddel van alkydverf is alkydhars, een [[kunsthars]]. Alkydhars is een [[polymeer]] dat wordt verkregen door een [[polycondensatie]]reactie van [[polyol|polyalcoholen]] (bijv. [[pentaerytritol]], [[trimethylolpropaan]] of [[propeenglycol]]) en meerbasische organische [[zuur (scheikunde)|zuren]] (bijv. [[ftaalzuur]] of [[maleïnezuur]]) of de overeenkomstige [[anhydride]] (bijv. ftaalzuuranhydride). Hier komt ook de term ''alkyd'' vandaan: het is een [[acroniem]] van '''alk'''ohol anh'''yd'''ride.
 
Naast de eigenlijke alkydhars is er een toevoeging van [[plantaardige olie|plantaardige oliën]], meestal halfdrogende oliën zoals [[saffloeroliezonnebloemolie]], [[sojaoliesaffloerolie]] of [[sojaolie]], soms [[lijnolie]]. Lakken met een laag oliegehalte (30-45% van de bindmiddelmassa) worden veel in de industrie gebruikt, met een hoog gehalte (tot 70%) veel als huisschildersverf.
 
Traditionele alkydverf kan verdund worden met [[terpentine]] en/of andere oplosmiddelen. Alkydverf droogt via een oxidatieproces, waarbij zuurstof- en koolstofbruggen tussen de alkydharsen worden gevormd. De enkelvoudige onverzadigde [[Vetzuur|vetzuren]] van de plantaardige oliën in de verf zorgen ervoor dat deze bij kamertemperatuur droogt. De droogtijd is afhankelijk van de hoeveelheid en het soort olie dat wordt gebruikt. Hierbij worden organische metaalzouten als [[katalysator]] gebruikt. Vroeger was dat vrijwel altijd [[lood (element)|lood]], maar tegenwoordig wordt meestal [[kobalt]] of [[IJzer (element)|ijzer]] gebruikt. Minder vaak worden [[calcium]], [[zink (element)|zink]] en [[zirkonium]] gebruikt. De droogtijd is aanzienlijk korter dan bij [[olieverf]].