Han Bennink: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k sjabloon-wijziging
k Invulling parameters sjabloon, met AWB
Regel 12:
Naast deze langdurige samenwerkingsverbanden heeft Bennink een aantal soloprojecten gedaan (opgetredens en albums). Bijvoorbeeld ''Tempo Comodo'' uit 1982, dat een soloalbum is waarop hij met vele [[Improvisatie (muziek)|geïmproviseerde muziek]] en [[free jazz]]-renommé's samenwerkt zoals [[Derek Bailey]], [[Eugene Chadbourne]], [[Conny Bauer]], [[Don Cherry (jazz)|Don Cherry]] en [[Alexander von Schlippenbach]] en met meer conventioneel spelende artiesten als [[Lee Konitz]].
 
Bennink drumt in verschillende stijlen, variërend van conventionele jazz tot vrije en uiterst eigenzinnige improvisaties, waarvoor hij alles wat hem op het podium voor de handen komt als percussie-instrument gebruikt (stoelen, muziekstandaards, instrumentenkoffers); ook zijn eigen lichaam (bijvoorbeeld een drumstick in zijn mond, die hij met een andere bespeelt; ook zet hij zijn (berg)schoenen vaak om de [[kleine trom]]). Daarbij gebruikt hij het hele podium en de ruimte er omheen (vloeren, deuren en muren). Ook gebruikt hij vaak vogelfluitjes en andere instrumenten die zijn fantasie aanwakkeren. Han Bennink is een getalenteerd multi-instrumentalist en er bestaat een plaat van hem{{feit||2010|01|27}} waarop hij op [[klarinet]], [[viool]], en [[piano (instrument)|piano]] te horen is. Tijdens een bijzonder spectaculair optreden in Toronto in de jaren 1990 plaatste hij een loeiende sirene op het podium.
 
Als opgeleid [[graficus]] heeft Bennink veel van zijn cd-boekjes zelf ontworpen. Op zijn website is te zien dat hij naast tekeningen ook plastische objecten vervaardigt, die in de traditie van [[Fluxus]] lijken te staan. Han Bennink is de broer van de saxofonist [[Peter Bennink]].