Symfonie nr. 8 (Sibelius): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
aanv. |
||
Regel 3:
Gedurende zijn gehele loopbaan als componist (en uitvoerende) kreeg Sibelius het verwijt dat zijn muziek wel erg leek op die van [[Richard Wagner]]. Ook zijn latere werken waren onderhevig aan felle kritiek. Zijn dagboeken staan vol met opmerkingen over het onbegrip bij derden over zijn muziek. Bovendien had Sibelius een behoorlijk portie zelfkritiek, zeker aan het eind van zijn componistenloopbaan. Dit alles heeft er toe geleid dat Sibelius maar bleef sleutelen aan zijn 8e symfonie. Hij kwam er niet meer uit; hij vond dat hij de juiste noten niet (meer) kon vinden. Na maanden werk heeft hij het werk in de open haard gegooid. Vlak daarna hield Sibelius helemaal op met componeren. Het [[symfonisch gedicht]] [[Tapiola (Sibelius)|Tapiola]] opus 112 (1926) bleef zijn laatste werk.
In 1948 zei hij over zijn stop in componeren: ''"Ik heb liever stilte dan één overbodige noot"''.
Volgens sommige bronnen zou Sibelius jarenlang aan de symfonie hebben gewerkt en gooide hij die pas in 1945 (misschien zelfs kort voor zijn dood in 1957) in de haard, met de woorden: ''"Als ik geen betere symfonie kan schrijven dan mijn [[Symfonie nr. 7 (Sibelius)|Zevende]], moet die maar mijn laatste zijn"''.
[[Categorie:Symfonie|8 Sibelius]]
| |||