Herman Schaepman: verschil tussen versies

In [[1880]] werd hij verkozen als lid van de [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] der [[Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden|Staten-Generaal]]. Ook in het parlement was hij een begaafd en boeiend spreker. De verkiezing van Schaepman tot lid van het parlement was een novum. Tot die tijd hielden de katholieken zich min of meer afzijdig van het politieke toneel. Schaepman was een van de eerste katholieken die zitting nam in het parlement. Van meet af aan zocht Schaepman toenadering tot de anti-revolutionairen onder leiding van Abraham Kuyper. Bij de verkiezingen van [[1888]] kregen de confessionelen een meerderheid in het parlement. In het verlengde hiervan trad voor het eerst een duidelijk confessioneel kabinet naar voren onder leiding van [[Æneas Mackay jr.]]. Op het beleid van dit kabinet werd grote invloed geoefend door Schaepman en [[Alexander Frederik de Savornin Lohman|De Savornin Lohman]]. Per abuis sprak het kamerlid Schaepman zelfs één keer over ''zijn'' kabinet. In [[1901]] behaalde de confessionele een ruime meerderheid in het parlement. Op de achtergrond heeft Schaepman een duidelijke bijdrage gehad in de totstandkoming van het kabinet-Kuyper. In 1901 werd Schaepman voorzitter van de rooms-katholieke kamerclub. Naast zijn wetenschappelijke- en politieke talenten, kon Schaepman ook uitstekend dichten. Schaepman overleed op 52-jarige leeftijd in Rome, waar hij werd begraven in het [[Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi]]. De gereformeerde dominee Abraham Kuyper telegrafeerde zelfs naar Rome: [[Stabat Mater|Quis non fleret]]? (wie zou niet wenen?).