Representatie (psychologie): verschil tussen versies

==Representaties en hersenen==

===Lokale codering: de grootmoedercel===

Lokale codering wil zeggen dat kennis in een enkele zenuwcel, of klein gebiedje van identieke zenuwcellen in de hersenen is vastgelegd.<ref>Gazzaniga, M.S., Ivry, R.B. & Mangun, G.R. (2002 ) Cognitive Neuroscience, Second Edition. Norton. N.Y </ref> Zo'n specifieke zenuwcel zal bijvoorbeeld in staat zijn het gezicht van grootmoeder te herkennen. In dit verband spreekt men daarom ook wel van een ‘[[grootmoedercel]]’. Een dergelijke zenuwcel is dus in staat is om complexe objecten te herkennen, maar krijgt wél zijn gegevens van meer elementaire zenuwcellen. Deze elementaire zenuwcellen zijn op hun beurt gespecialiseerd in het coderen van elementaire kenmerken van objecten, zoals, hoeken, rondingen, kleur, rechte lijnen e.d. Zij zijn ook heel precies afgesteld op bepaalde kenmerken. De cel vuurt bijvoorbeeld alleen bij een lijnoriëntatie van 90 graden, maar niet bij 100 graden. In de hersenen vinden we deze zenuwcellen vooral in de primaire zintuiggebieden, zoals de [[visuele cortex]].

[[Afbeelding:Simpel netwerk.png|200px|left|thumb|Voorbeeld van een eenvoudig netwerk. Links: een passief netwerk met de gewichten tussen verbindingen (synapsen) in rood weergegeven. Rechts: input van een enkel inputneuron (linksonder) activeert het grootste deel van het netwerk]]

[[Bestand:Maze.jpg|300 px|right|thumb|Spatiële representatie bij de rat. De rat leert het voedsel vinden op de juiste ruimtelijke locatie (eerst de linker- dan de rechterroute). Na lesie van de hippocampus kiest de rat weer de linkerroute]]

== Representaties en netwerken ==

Kennis is vastgelegd in netwerken van zenuwcellen in de hersenen. Deze kennis kan bijvoorbeeld betrekking hebben op ruimtelijke eigenschappen (waar een voorwerp zich bevindt) of niet-ruimtelijke eigenschappen van objecten (zoals kleur, vorm, beweging e.d.). Een voorbeeld van een eenvoudig netwerk wordt in de figuur hiernaast gegeven. Het voorbeeld toont verschillende soorten verbindingen of banen tussen de neuronen in het netwerk. Zo zijn er opstijgende (afferente), afdalende of terugkerende (feedback), en parallelle banen.<ref>Fuster, J. (1995). Memory in the cerebral cortex. London, MIT Press</ref> Een netwerk kan in een passieve toestand verkeren, zoals het geval is bij het [[langetermijngeheugen]]. In passieve toestand blijft de sluimerende kennis behouden in de vorm van de ''configuratie van gewichten'' van de verbindingen in het netwerk. Een ander woord hiervoor is: sterkte van de [[synaps]]en. Het netwerk kan ook in een actieve toestand verkeren, bijvoorbeeld als een prikkel uit de buitenwereld het netwerk activeert of als informatie moet worden opgezocht. De actieve toestand komt tot uiting in het ''patroon van activaties'' in het netwerk. De input van één enkel neuron kan voldoende zijn om alle neuronen in het netwerk te laten 'vuren'. Een dergelijk activatiepatroon kan vanwege het tijdelijk karakter ook gezien worden als een manifestatie van het [[kortetermijngeheugen]].