Paus Sixtus V: verschil tussen versies

Afgezien van deze voorvallen verliep Peretti 's jeugd eerder rustig, terwijl hij het vee van zijn vader hoedde, wat de gewoonte was bij de armere bevolking.

In 1551 wordtwerd Felice Peretti regent van het seminarium in Siena, nadat hij sinds 1548 aan het Franciscaner seminarium in [[Macerata (stad)|Macerata]] lesgegeven heefthad. In [[Assisi]] wordtwerd Felice Peretti opgemerkt tijdens een debat door kardinaal Capri, die onder de indruk was van zijn kennis en welsprekendheid. Zo werd hij, op voorspraak van kardinaal Carpi, de protector van de Franciscaner orde, in 1552 als vastenprediker naar Rome geroepen.

Daar preektpreekte Felice Peretti in de [[Santi XII Apostoli]], waar hij volle kerken trekttrok.

Het [[conclaaf]] kiestkoos Felice Peretti op 24 april 1585, tevens de verjaardag van de [[stichting van Rome]], als nieuwe paus. Hij kiestkoos de naam Sixtus V als een eerbetoon aan 2 van zijn voorgangers, [[Sixtus IV]], een medefranciscaner en [[paus Pius V|Pius V]], zijn mentor.

Als paus bestrijdtbestreed Sixtus V de bandieten in zijn kerkstaat met ijzeren hand. Zo laatliet hij meteen op de dag van zijn kroning, ter gelegenheid van de heuglijke dag, opgepakte bandieten terechtstellen en steltstelde hun lijken aan de brug voor de [[Engelenburcht]] ten toon. Verder vergeldtvergold hij verschillende vergrijpen met draconische straffen,: zo steltstelde hij bijvoorbeeld op echtscheiding, homoseksualiteit, incest, etc. de doodstraf in. Verder verbeterde hij de leefbaarheid van Rome door middel van infrastructurele werken en een stabiele voedselvoorziening.

Met zijn pauselijke [[bul (document)|bul]] ''[[Postquam verus]]'' van 3 september 1586 bracht hij het aantal leden van het college van kardinalen op maximaal 70. Pas in 1958 verhoogtzou paus [[Paus Johannes XXIII|Johannes XXIII]] het aantal kardinalen tot boven de 70 verhogen.

Hij liet alle vormen van hekserij en Astrologieastrologie bestraffen om ketterij te vermijden.

De financiële situatie van de kerkstaat saneertsaneerde Sixtus V door bezuinigingsmaatregelen en het verhogen van veel belastingen. Sixtus V verzamelde in zijn relatieve korte pontificaat een enorm vermogen in de Engelenburcht. Tegen het einde van zijn pontificaat was Sixtus V een van de rijkste Europese vorsten.

Toen Felice Peretti di Montalto paus werd, was [[Rome (stad)|Rome]] slechts een schim van het grootse antieke Rome. Slechts één derde binnen de [[Aureliaanse Muur|Aureliaanse stadswallen]] was bewoond, de aquaducten die vroeger de watertoevoer naar de heuvels verzorgden waren verloederd en het Middeleeuwse stadsweefsel en de heuvels zorgdezorgden voor een moeilijke circulatie, vooral voor pelgrims die op zo’n kort mogelijke tijd de zeven hoofdkerken wilden zien. Sixtus V had zich voor zijn ambtstermijn als paus al over deze problemen gebogen. Als kardinaal woonde hij in een paleis bij de [[Santa Maria Maggiore]], één van [[Zeven pelgrimskerken van Rome|de zeven bedevaartsplekken van Rome]] en gelegen in het centrum. Hier zag hij hoe Rome niet kon voldoen aan de eisen die het statuut van spirituele hoofdstad van Europa en seculiere zetel van het pausdom de stad oplegde.

Uitgaande van dit statuut begon Sixtus V bij zijn aanstelling dan ook met een grondige hervorming van zowel de stadsadministratie als het stedelijke ontwerp van Rome. De hoofdgedachte bij dit plan bestond erin de zeven hoofdkerken van Rome te verbinden door middel van assen. Dit deed hij omwille van drie redenen. Enerzijds wilde hij zo de circulatie van de pelgrims in goede banen leiden door een rationeel systeem en een hiërarchische route aan te leggen die de pelgrims eenvoudig van de ene naar de andere kerk zouden leiden. Anderzijds wilde hij op deze manier een territoriale claim leggen op een groot stuk van Rome. Tot slot wou hij zo er ook voor zorgen dat de lege stadsdelen terug herbevolkt werden. Dit plan was sterk beïnvloed door de [[Contrareformatie]] die in het werk wou stellen dat het [[Rooms-katholicisme]] terug de overheersende godsdienst werd, in een tijd die gekenmerkt wordtwerd door de verbrokkeling van het Christendom.