Kavieng: verschil tussen versies

De stad is gelegen aan de Balgai Bay, op de noordelijkste punt van het eiland. Vanaf [[2000]] heeft het een bevolkingsaantal van 10.600 inwoners. Kavieng is de voornaamste haven voor Nieuw-Ierland, en heeft beide een handels- en toeristische bestemming. Diverse duikverenigingen functioneren van uit de havenstad, als een gebied, dat bekend is voor [[duiksport]], beiden voor natuurlijke locaties in wrakbezoeken en -onderzoek van gezonken oorlogsmateriaal uit de [[Tweede Wereldoorlog]]. Er liggen overal vliegtuig- en scheepswrakken op de bodem van de haven van Kavieng aanwezig, alsook overal ook in de nabijheid, in de relatief ondiepe lagunes. De stad heeft een luchthaven, de Kavieng Airport, met dagelijkse vluchtverbindingen naar [[Port Moresby]]. Het ligt op het einde van de Boluminski Highway, welke zich 193  km ver uitstrekt naar [[Namatanai]]. De stad Kavieng heeft een administratief lokaal center, lokale overheden, kantoren, winkels, hotels (namelijk het Kavieng Hotel, befaamd voor zijn Vrijdagse Nacht-Zeevoedsel Buffet, de Malagan Beach Resort Hotel en de Kavieng Club, de voormalige "Colonial Club" in de stad), een hospitaal, de een algemene geneeskundige verzorging verschaffen, zoals ook kinderverzorging en chirurgische diensten, en een wekelijkse markt. Daar is ook nog het Papoea-Nieuw-Guinea Oliehoofdbestuur van het land gevestigd. Zichtbaar vanuit Kavieng zijn er vele eilanden van de [[archipel]] te zien, met daarbij in de buurt Nieuw-Ierland en Nieuw Hanover, nu [[Lavongai]] genoemd, met inbegrip Nusa Lik-, Nusa Lawa-, en Nango eiland, welke eertijds de locaties van de visconservering en vislevensmiddelen waren, in de jaren '60 en '70.

Op [[21 januari]] [[1942]] kwam Kavieng onder een massale luchtbombardement door Japanse luchtstrijdkrachten. Diezelfde nacht werd de plaatselijke meerderheid van Australiërs geëvacueerd van Nieuw-Ierland. De Japanners vielen binnen en bezetten de eilanden op [[24 januari]]. Voor de volgende twee jaren, werden, om zo te zeggen, alle Europeanen, die verder nog op de eilanden waren, gedeporteerd of omgebracht in kampen, door de Japanners. [[Schout-bij-nacht]] Ryukichi Tamura gaf orders tot het doden van alle Europese gevangenen in Kavieng, als er een massale invasie van de Geallieerde strijdkrachten zou ondernomen worden. Dit was om een aanval van de Geallieerdengeallieerden te weerhouden, maar de Amerikanen vielen Papoea-Nieuw-Guinea toch aan, in maart [[1944]].

In de tijd toen de Geallieerdengeallieerden de eilanden innamen in [[1945]], werd Kavieng bijna geheel verwoest door oorlogshandelingen.