De origine et situ Germanorum: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Anders: pl:Germania (Tacyt) |
|||
Regel 22:
Volgens [[Publius Cornelius Tacitus|Tacitus]] waren de [[Germanen]] de grootste vijand van de Romeinen. Het beeld dat hij in de ''Germania'' van hen schetste is dan ook politiek gekleurd. Daarom stelde Tacitus de Germanen ten onrechte voor als een geografische, etnische en culturele eenheid, die het Romeinse Rijk nog steeds kon bedreigen (waar hij gelijk in had). Hij hield daarbij de Germaanse stammen ten voorbeeld aan de Romeinen die hun deugden als strijdbaarheid, deugdzaamheid en sociale structuur hadden verloren. De taaiheid die Rome in zijn strijd tegen [[Carthago]] had getoond stelde Tacitus nu bij de Germanen vast. Aan de andere kant waren Germanen al een eeuw lang uitstekende soldaten in de Romeinse legers.
In de ''Germania'' toonde Tacitus zich dan ook niet zozeer wetenschapper als wel politicus. Hij gaf, avant la lettre, het typische beeld van “de nobele wilde” dat ten voorbeeld gesteld wordt aan het zogenaamd beschaafde volk, in dit geval de Romeinen. Overigens hoeft dit niet als sympathie voor de Germanen te worden opgevat: Tacitus wilde zijn volk ook wijzen op de gevaren die de Germanen voor het Romeinse Rijk vormden, maar aan de andere kant zijn lovende woorden van Tacitus over Germanen (bijvoorbeeld over [[Arminius (veldheer)|Arminius]]) niet uitsluitend in dit werk te vinden.
== Bronnen ==
| |||