Kirill Kondrasjin: verschil tussen versies

Op de eerste [[Internationale Tsjaikovskiwedstrijd]] in Moskou in 1958 was hij de dirigent van de eerste prijswinnaar [[Van Cliburn]], met wie hij een tournee maakte door de Verenigde Staten. Hiermee werd hij de eerste Russische dirigent die Amerika bezocht sinds de [[Koude Oorlog]] en de eerste Sovjetkunstenaar die persoonlijk door president Eisenhouwer op het [[Witte Huis (Washington D.C.)|Witte Huis]] werd ontvangen.

Van 1960 tot 1975 was hij chef-dirigent van het [[Philharmonisch Orkest van Moskou]] en leidde hij de [[première]] van de zeer controversiële [[Symfonie nr. 13 (Sjostakovitsj)|13de symfonie]] ''[[Bloedbad van Babi Jar|Babi Yar]] symfonie'' van [[Dmitri Sjostakovitsj]], waarin [[Antisemitisme|antisemitisme]] aan de kaak werd gesteld. In Europa en Amerika trad hij op met befaamde Russische musici, zoals [[Mstislav Rostropovitsj]], [[David Oistrach]] en [[Svjatoslav Richter]].

In 1978 vroeg hij tijdens een tournee in Nederland [[politiek asiel]] aan, waarop het Sovjetregime onmiddellijk al zijn platen, die verschenen waren op het staatslabel [[Melodiya]], verbood. Hij werd benoemd tot vaste dirigent van het [[Koninklijk Concertgebouworkest|Concertgebouworkest]]. in [[Amsterdam]], naast [[Bernard Haitink]].

De avond voor zijn dood viel hij nogin het [[Concertgebouw (Amsterdam)|Concertgebouw]] in vanwegevoor eende zieke [[Klaus Tennstedt]] en dirigeerde hij de 1ste[[Symfonie nr. 1 (Mahler)|1e Symfonie]] van [[Gustav Mahler|Mahler]] met het [[NDR Sinfonieorchester]]. Hij overleed op 7 maart 1981 aan een [[hartinfarct]] en werd begraven op de [[Westerveld (begraafplaats)|begraafplaats Westerveld]] in Driehuis.

Kondrashin stond bekend als een dirigent van de oude stempel en als streng en geduldig leermeester met een enorme kennis van het orkestspel. Hij had een heel persoonlijke stijl die tot uiting kwam in de klank van het orkest. Orkestmusici roemden hem om zijn eisen ten aanzien van ‘[[pianissimo]]’ en ‘diminuendo’[[Dynamiek (muziek)|diminuendo]]. Hij was ook een ‘dramatisch’ dirigent: diehij paste het beeldend denken in de muziek toepastetoe en hij wist als geen ander zijn concrete beelden en gedachten op de musici over te brengen.

Ter nagedachtenis is in 1994 het ''Kondrashin Concours'' opgericht. Dit concours hoort tot ’s werelds zwaarste dirigentenconcoursen en wordt eens in de vijf jaar gehouden.