Nop Maas: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanv. |
|||
Regel 3:
Maas studeerde aan de [[Radboud Universiteit|Katholieke Universiteit Nijmegen]] en trad daar na zijn [[doctoraalexamen]] (1975) in dienst als [[universitair docent|wetenschappelijk medewerker]] bij de faculteit [[Nederlands]]. Na zijn vertrek bij de universiteit (1989) wijdde hij zich geheel aan het schrijven van boeken, aanvankelijk vooral over negentiende-eeuwse auteurs. Ook was hij betrokken bij de tijdschriften [[Maatstaf (tijdschrift)|Maatstaf]], [[Spiegel Historiael (tijdschrift)|Spiegel Historiael]], [[Multatuli|Over Multatuli]], [[De Parelduiker]], [[Tirade (tijdschrift)|Tirade]] en bij uitgeverijen, zoals de ''Vaderland-reeks'' van de kleine uitgeverij [[Vriendenlust]] (1983-1989).
Maas [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] in 1988 aan de [[Vrije Universiteit Amsterdam|Vrije Universiteit]] op de negentiende-eeuwse schrijver [[Marcellus Emants]] met zijn [[proefschrift]] ''Marcellus Emants' opvattingen over kunst en leven in de periode 1869-1877''. Hij was onder meer lid van het bestuur van het [[Nederlands Letterkundig Museum]]. Vanaf de jaren negentig wijdde hij zich steeds meer aan modernere auteurs. Zo bezorgde hij diverse briefwisselingen van [[Gerard Reve]], te beginnen met ''Brieven aan Wim B.'' (1983), en bezorgde hij de eerste vijf delen van Reve's
Voorts hield hij zich bezig met de geschiedenis van het [[stripverhaal]] (''De archeologie van het Nederlandse stripverhaal'', 1997) en met [[seksualiteit]] in vroeger tijd (''Seks!... in de negentiende eeuw'',
In oktober 2009 verscheen ==Externe link==
|