André Campra: verschil tussen versies

In 1694 ging Campra voor een verblijf van vier maanden naar Parijs. Hij bleef echter in Parijs, waar hij maître de chapelle werd van de [[Notre-Dame van Parijs|Notre Dame]] als vervanger van [[Jean Mignon]]. Deze benoeming, die een bewijs is van zijn connecties, verkreeg hij mogelijk door tussenkomst van de Abbé de Saint-Sever, raadsheer van het [[Parlement van Parijs]]; aan hem droeg Campra zijn eerste boek [[motet]]ten op. Tegelijkertijd schijnt hij voor het [[lyceé Louis-le-Grand|collège Louis-le-Grand]] muziek voor latijnse tragedies te hebben gecomponeerd. In elk geval werd hij door o.a. [[Filips van Orléans (1674-1723)|Filips van Orléans]] (de toekomstige [[Regent (Frankrijk)|Regent]]) aangemoedigd om voor het theater te schrijven. Dit was echter niet met zijn positie als priester te combineren. Het werk ''Carnaval de Venise'' verscheen als een compositie van Campra de jongere, André Campra's broer Joseph, die [[viola da gamba|gambist]] was in de ''Académie royale de musique''. Zijn beroemde ''L'Europe galante'' en het [[divertissement]] ''Vénus, Feste galante'' verschenen zonder vermelding van de componist. ''L'Europe galante'' wordt als de eerste opéra-ballet beschouwd; Campra baseerde zich duidelijk op [[Colasse]]'s ''Ballet des saisons'' (elke acte een ander onderwerp), maar hij gebruikte contemporaine situaties en stereotypen en geen [[Allegorie (beeldende kunst)|allegorieën]] of mythologische figuren. Het publiek liet zich echter niet misleiden en het was uiteindelijk een publiek geheim dat André Campra de componist was van muziekdrama's: ''"Quand notre Campra Archevesque scaura/L'Auteur du nouvel opéra/Da sa cathédrale Campra/Décampera"'' (Als onze aartsbisschop Campra de auteur zal zijn van de nieuwe opera, dan zal Campra uit zijn kathedraal de benen nemen). Hetgeen Campra ook deed: op 13 oktober 1700 nam hij ontslag in de Notre-Dame om zich te kunnen wijden aan de opera.