Waterstofion: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
formulering
k aanvulling
Regel 1:
Het '''waterstofion''' of volgens de [[IUPAC]] '''hydron'''<ref>{{cite journal | title = Names for hydrogen atoms, ions, and groups, and for reactions involving them (Recommendations 1988) | last = Bunnet | first = J.F. | coauthors = Jones, R.A.Y. | year = 1968 | volume = 60 | issue = 7 | pages = 1115–6 | journal = [[Pure Appl. Chem.]] | url = http://www.iupac.org/publications/pac/1988/pdf/6007x1115.pdf | doi = 10.1351/pac198860071115}}</ref> is het [[kation]] van [[Waterstof (element)|waterstof]] (H<sup>+</sup>). Vaak wordt hierbij in de [[chemie]] gedoeld op het waterstofion van het [[isotoop]] ¹H ([[Waterstof_(element)#Isotopen|protium]]), dus een '''[[proton (deeltje)|proton]]''', maar de andere isotopen van waterstof hebben hun eigen ionen. Een klein percentage (0,015 %) van het in de natuur voorkomende waterstof is [[deuterium]] (²H); het kation van deuterium is het ''deuteron''. Natuurlijke waterstofionen bestaan dus uit een isotopenmengsel van protonen (99,985 %) en deuteronen (0,015 %).
 
Het hydron is een uiterst sterk [[Lewiszuur]] en vertoont een grote affiniteit voor elektronenpaardonoren ([[Lewisbase]]n). In water komen hydronen altijd voor als [[hydroxonium]]-ionen (H<sub>3</sub>O<sup>+</sup>). De [[concentratie (oplossing)|concentratie]] aan hydroxoniumionen bepaalt de [[pH]] van de oplossing.