Helena Rubinstein: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 16754993 van 83.86.241.122 (overleg) ongedaan gemaakt. Reclamesite voor cosmeticamerk, heeft niets met de persoon te maken |
k →Biografie: Typo fixing, typos fixed: pseudo-w → pseudow met Project:AWB |
||
Regel 5:
Rubinstein werd geboren in Krakau, als dochter van een winkeleigenaar en als oudste van acht kinderen. Ze studeerde korte tijd medicijnen in [[Zwitserland]]. In [[1902]] verhuisde ze naar [[Australië (land)|Australië]]. Een jaar later opende ze daar haar eerste winkel en veranderde ze haar voornaam van ''Chaja'' in het meer internationaal klinkende ''Helena''. In haar winkel verkocht ze zogenaamde "medicinale formules en zalfjes" gemaakt van ingrediënten die volgens haar uit de [[Karpaten]] kwamen, maar in werkelijkheid getrokken waren van schapenolie waarvan de geur werd gemaskeerd door [[lavendel]], pijnboomschors en waterlelies. In [[1908]] naam haar zuster ''Ceska'' de winkel in [[Melbourne]] over, en verhuisde Helena naar [[Londen]], met ruim $100.000 winst van haar Australische winkel op zak, om daar haar imperium verder uit te breiden.
In 1908 trouwde ze in Londen met de Amerikaanse journalist Edward William Titus. Ze kregen twee zoons, Roy Valentine (1909) en Horace (1912). Het gezin verhuisde naar [[Parijs]] waar Rubinstein in 1912 een salon opende. Toen de [[Eerste Wereldoorlog]] uitbrak verhuisde het gezin naar New York City in de Verenigde Staten, waar Rubinstein in 1915 een salon opende, de eerste van haar keten aldaar. Rond deze tijd begon ook de concurrentiestrijd tussen Rubinstein en die andere ''grande dame'' in de cosmetica-industrie, [[Elizabeth Arden]]. Zowel Rubinstein als Arden, die nog geen achttien maanden na elkaar overleden, waren "sociale klimmers": beiden arm geboren en zeer rijk gestorven. Ze waren beiden zeer gewiekst in marketing en goed op de hoogte van de waarde van een luxueuze verpakking van hun producten, de aantrekkingskracht van goedgeklede verkopers van hun schoonheidsproducten en het verkopen van de
Vanaf 1917 nam Rubinstein de fabricage en groothandel van haar producten op zich. De door haar organiseerde "Day of Beauty" in haar salons werden een groot succes. In haar advertenties deed Rubinstein zich voor als een mannequin van middelbare leeftijd met een niet-joods voorkomen.
Regel 11:
In [[1928]], vlak voor de [[beurskrach]], verkocht Rubinstein het Amerikaanse deel van haar onderneming voor $7.3 miljoen aan de [[Lehman Brothers]]. De Lehman Brothers wisten zich echter geen raad met een cosmeticaconcern en de opbrengsten en de goede naam van het bedrijf kelderden. Rubinstein kon dit niet aanzien en kocht de vrijwel waardeloze aandelen na de "grote depressie" terug voor minder dan $1 miljoen. Uiteindelijk wist ze het bedrijf in korte tijd weer bijzonder winstgevend te maken door salons en verkooppunten te openen in elf Amerikaanse steden. Ze opende een kuuroord aan 715 Fifth Avenue met daarin een restaurant, een gymnastieklokaal, en vloerkleden van [[Joan Miró]]. Ze kreeg [[Salvador Dalí]] zover dat hij voor haar een poederdoos ontwierp en een portret van haar schilderde.
In [[1937]] scheidde Rubinstein van Titus, na een huwelijk dat bol stond van ruzies en ontrouw. In [[1938]] trouwde ze met Prins Artchil Gourielli-Tsjkonia (1895-1955), een [[Georgië
Rubinstein was een multimiljonaire vol contrasten. Ze nam elke dag een lunchpakketje mee naar haar werk, was ook op andere fronten bijzonder sober, maar kocht wel kleding van topontwerpers en was verzot op kunst en antieke meubelen. Zo richtte ze onder meer de ''Helena Rubinstein Pavilion of Contemporary Art'' op in [[Tel Aviv]] en stichtte ze in [[1953]] de filantropische ''Helena Rubinstein Foundation'', een stichting die organisaties betreffende zowel gezondheid en medisch onderzoek als de Amerikaans-Israëlische Cultural Foundation van fondsen voorzag.
| |||