Tweenaturenleer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
herschreven |
|||
Regel 1:
De '''tweenaturenleer''' gaat over de verhouding van het goddelijke en menselijke in de Persoon van [[Jezus Christus (traditioneel-christelijk benaderd)|Jezus Christus]] of [[Zoon van God|God de Zoon]]. Het houdt in dat Jezus zowel volledig goddelijk als volledig menselijk is.
De natuur van Christus kwam als geloofsvraag naar voren nadat in het [[concilie van Efeze (431)|concilie van Efeze]] was vastgesteld dat er Jezus zowel goddelijk als menselijk was. Hierna kwam, vooral in [[Egypte]], het [[monofysitisme]] op, dat stelt dat er in Jezus één natuur was, die de goddelijke en menselijke verenigt. In het westen daarentegen was men van mening dat Jezus twee volledige naturen had, een goddelijke en een menselijke. Op het [[concilie van Chalcedon]] ([[451]]) werd deze laatste leer tot [[dogma (christendom)|dogma]] verheven. In de woorden van de [[geloofsbelijdenis van Chalcedon]] was Jezus "volmaakt in zijn Godheid en volmaakt in zijn mensheid". De Tweenaturenleer wordt aanvaard door de [[Rooms-Katholieke Kerk]] en de [[Oosters-Orthodoxe Kerken]], maar niet door de [[Armeens-apostolische kerk]] en de andere [[Oriëntaals-orthodoxe Kerken]].
[[Categorie:Dogmatiek]]
|