Matthias Erzberger: verschil tussen versies

'''Matthias Erzberger''' ([[Buttenhausen]], [[20 september]] [[1875]] – [[Bad Griesbach]], [[26 augustus]] [[1921]]) was een [[Duitsland|Duits]] politicus.

 

Matthias Erzberger werd in het [[Zwaben (regio)|Zwabische]] ([[Duitsland|Zuid-Duitse]]) [[Buttenhausen]] geboren als zoon van postbode Josef Erzberger. Matthias Erzberger groeide op in een [[Rooms-katholieke Kerk|katholiek]] en sociaal voelend gezin. Erzberger studeerde onderwijskunde in [[Saulgau]] en later staatsrecht en [[economie (wetenschap)|economie]] in [[Fribourg (stad)|Freiburg]] (Zwitserland).

 

Na zijn studie was hij als auteur en redacteur ''([[Deutsches Volksblatt]])'' actief in [[Stuttgart]]. In [[1899]] was hij medeoprichter van de Christelijke Vakvereniging. Hij was aanvankelijk zeer antisocialistisch en antiliberaal in zijn opvattingen. Hij was echter wel sociaal bewogen en gehecht aan katholieke emancipatie in het toen door het [[protestantisme|protestantse]] [[Pruisen]] overheerste [[Duitse Keizerrijk]] van [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]].

 

In [[1903]] werd Erzberger voor de katholieke [[Zentrumspartei]] (Centrumpartij) in de [[Rijksdag (Duitsland)|Rijksdag]] gekozen. Hij was op dat moment met 28 jaar de jongste afgevaardigde in Rijksdag. Binnen de Centrumpartij behoorde hij tot de linkervleugel.

 

In [[1912]] kwam hij in de fractieleiding. Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] was hij aanvankelijk voorstander van de oorlogsplolitiek van de generaals. In [[1917]] stelde hij met samen met zijn eigen partij, de meerderheidssocialisten ([[Sozialdemokratische Partei Deutschlands|SPD]]) en de [[Forttschrittspartei]] (linkse liberalen) een vredesresolutie op en streefde hij naar "vrede zonder annexaties". Hij toonde zich bereid om een coalitie te vormen bestaande uit de [[Sozialdemokratische Partei Deutschlands|SPD]], de ''Zentrumspartei'' en de ''[[Fortschrittspartei]]'' om op die manier vrede te bewerkstelligen.

 

In [[oktober]] [[1918]] werd Erzberger als staatssecretaris opgenomen in de regering van prins [[Max van Baden]]. Op [[6 november]] [[1918]] werd hij voorzitter van de wapenstilstandscommissie.

 

In [[juni]] [[1919]] werd hij vicekanselier in het kabinet-Bauer. Hij was tevens minister van Financiën. Hij legde zich geheel toe op de hervorming van de financiën.

 

In [[1920]] moest Erzberger als vicekanselier en minister van Financiën aftreden. Hij werd door extreemrechts echter nog steeds lastiggevallen.

 

[[it:Matthias Erzberger]]

[[ja:マティアス・エルツベルガー]]

[[ru:Эрцбергер, Маттиас]]

[[sv:Matthias Erzberger]]