|
Voor de introductie van de SCART-connectoren bestond er geen gestandaardiseerde manier om een signaal naar de televisie te sturen anders dan de [[hoogfrequent]]e antenneïngang, en zelfs de [[antenne-aansluiting]]en verschilden per land. Op apparaten waar wel een videoingangsmogelijkheid op zat, was deze connector vaak fabrikantspecifiek. Bijvoorbeeld, een [[VHS (video)|VHS]]-[[videorecorder]] kon zowel connector voor een [[composiet video]]signaal hebben in de vorm van een [[Duitsland|Duitse]] [[DIN]]-plug als een Amerikaanse [[tulpstekker]].
Dankzij SCART is het aansluiten van apparaten een stuk eenvoudiger geworden. Er hoeftis slechts één kabel tussen de verschillende apparaten aangesloten te wordennodig die onmogelijk verkeerd aangesloten kan worden. Door de veelheid vanaan signalen die door de kabel gaan is er geen behoefte meer aan extra kabels. Apparaten met meerdere SCART-connectoren sturen het signaal dat binnenkomt, indien zij niet actief zijn, onveranderd weer uit, zodat het eenvoudig mogelijk is een hele keten van apparaten op de televisie aan te sluiten.
== RGB & S-Video ==
Behalve het conventionele [[composiet video]]signaal bevatgeeft SCART eende mogelijkheid om signalen in [[RGB]]-formaat uit te zenden. Het composietsignaal leidt normaal tot een flink kwaliteitsverlies van het beeld omdat het in de krappe 6,5 MHz aan analoge bandbreedte die voor [[Phase Alternating Line|PAL]]-signaal gespecificeerd is geperst moet worden. Bij RGB is zoveel analoge bandbreedte beschikbaar als de bekabeling toestaat. DitHierdoor maakt het mogelijk datkunnen nieuwe digitale videobronnen zoals dvd-spelers en satellietontvangers een zeer hoge analoge beeldkwaliteit kunnen realiseren.
De RGB-implementatie in SCART is vrijwel geheel ''compatible''compatibel met de [[Video Graphics Array|VGA]]-standaard die in de computerwereld gebruikt wordt. De enige verschillen zijn dat bij SCART de horizontale [[synchronisatie]] (terugslag) een vaste frequentie van 15,625 kHz heeft en de verticale synchronisatie tussen 50 en 60 Hz dient te liggen. Bij VGA is de horizontale terugslag variabel, maar minimaal 31 kHz, evenals de verticale terugslag, die minimaal 50 Hz is. Een ander verschil is dat bij SCART beide terugslagsignalen op dezelfde elektrische leiding worden doorgegeven en bij VGA op twee aparte leidingen.
Omdat het verschil zo klein is kan eigenlijk iedere computer een RGB SCART-signaal genereren. De elektronica op de [[grafische kaart]]en is flexibel genoeg voor een 15 kHz frequentie en de meeste [[grafische kaart]]en zijn instaatin staat beide terugslagsignalen op één elektrische leiding te zetten. Indien deze ontbreekt kunnen beide leidingen worden samengevoegd door een primitieve elektronische schakeling die met gemak in de stekker past.
Alhoewel duidelijk superieur ten opzichte van de mogelijkheid de televisie via composiet aan te sturen wordt van deze mogelijkheid helaas echter weinig gebruikgemaakt wegens gebrek aan softwareondersteuning. Het is praktischbijna alleen maar mogelijk dit te doen met het [[Linux]]-besturingssysteem.
In de SCART-connector was aanvankelijk geen [[S-Video]] voorzien. Dit formaat biedt een aanzienlijk betere beeldkwaliteit dan composiet, maar minder dan RGB. Hoewel vanuit de SCART-kant gezien feitelijk overbodig werd deze signaalvorm in de [[1990-1999|jaren '90]] erg populair en werd een S-Videofunctie aan SCART toegevoegd. Dit heeft enige verwarring voor de consument opgeleverd; het is aan een televisie lastig te zien of de S-Videofunctie ondersteund is.
De televisiewereld verandert langzaam maar zeker naar digitale standaarden. Op de korte tot middellange termijn zal SCART waarschijnlijk een belangrijke rol blijven spelen bij de overstap hiernaartoe. Aanvankelijk zal [[digitale televisie]] voornamelijk via een decodeerapparaat ontvangen worden. Zo'n apparaat kan dan door middel van een SCART-kabel op de televisie aangesloten worden. Vanwege de RGB-functionaliteit van de SCART-kabel kan dit bovendien in veel hogere analoge beeldkwaliteit getoond worden dan met gewone analoge televisie mogelijk was.
Ook aankomende [[HDTV]]-beeldformaten kunnen in principe (als het niet alleen digitaal zou zijn) door de SCART-connector afgehandeld worden,. hetHet enige dat hier voorhiervoor nodig is, is dat televisies net als VGA-schermen willekeurige terugslagfrequenties gaan accepteren. Het sterke punt hierbij is dat de consument er weinig van zal merken, deze kan net als vanouds gewoon de oude vertrouwde SCART-kabel tussen twee apparaten aansluiten.
Maar deDe producenten van beeldmateriaal zullen echter waarschijnlijk eisen dat HDTV-beeldmateriaal enkel digitaal én kopieerbeveiligd mag uitgewisseld worden uitgewisseld tussen twee apparaten. In dat geval is een [[Digital Visual Interface|DVI]]- of [[High-Definition Multimedia Interface|HDMI]]-aansluiting nodig in combinatie met een beveiligingssysteem ([[High-Bandwidth Digital Content Protection|HDCP]]).
Op de lange termijn zullen echter ook andere nadelen van SCART een rol gaan spelerspelen. Zo is in de SCART-connector alleen stereogeluid voorzien, maar is het populaire 5.1-geluid is niet mogelijk. Andere nadelen zijn dat de RGB- en S-Video-connectoren alleen in één richting zijn uitgevoerd, zodat het bijvoorbeeld niet mogelijk is dat een videorecorder zowel in hoge kwaliteit kan opnemen enals afspelen. (De videorecorder kan wel een RGB-signaal naar de televisie sturen, maar geen RGB-signaal van de televisie ontvangen). Het feit dat SCART volledig analoog is zal tot gevolg hebben dat de kabel uiteindelijk uitgefaseerd zal worden.
== Pinbezetting ==
| 