Lichaamstaal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Gebaren en gedachten |
||
Regel 1:
[[File:Sebastien Grosjean 2007 Australian Open R2.jpg|thumb|200px]]
== Lichaamstaal ==
'''Lichaamstaal''' of '''non-verbale communicatie''' is het geheel van [[communicatie|communicatieve]] boodschappen dat door middel van [[gebaar|gebaren]], [[mimiek]], [[lichaamshouding]] en [[oogcontact]] wordt overgebracht.
[[File:Bundesarchiv Bild 135-KB-10-060, Tibetexpedition, Tibeterin aus Lhasa.jpg|thumb|left|100px|Foto genomen tijdens Tibetexpeditie in 1938]]
Regel 14 ⟶ 16:
Lichaamstaal vraagt daarom ook een juiste, voorzichtige, interpretatie, waarbij rekening wordt gehouden met de context. Zeker nu er sedert eind 20e eeuw meer en meer informatie over lichaamstaal verspreid wordt via internet en andere publicaties. Sollicitanten "weten" nu hoe hun lichaamstaal zelfzekerheid kan uitdrukken, hoe ze "geïnteresseerd" kunnen overkomen. Naar analogie met het gewone schrijven en spreken wordt het steeds meer een probleem om "spontane lichaamstaal" te onderscheiden van "voorgewende lichaamstaal".
== Gebaren en gedachten ==
Er zijn nog enkele specifieke gevallen van gebaren die gedachten uitdrukken of je helpen om je gedachten uit te drukken.
*'''Emblemen''': emblemen zijn cultuurgebonden gebaren die gedachten uitdrukken. Voorbeelden hiervan zijn de middelvinger opsteken, de duim omhoog, ...;
*'''Gesticulatie''': dit zijn gebaren die je ''helpen'' om je gedachten te verwoorden. Hieronder verstaan we onder andere het meetellen op de vingers tijdens een opsomming of met de handen "enerzijds" en "anderzijds" weergeven;
*Dan zijn er ook nog '''gebaren die een gesprek regelen''', zoals knikken tijdens een gesprek, om het gesprek op gang te houden.
==Zie ook==
| |||