Solovetski-eilanden: verschil tussen versies

De geschiedenis van de eilanden gaat terug tot 1429, toen 2 monniken, Gherman en Savvatiy, van het [[Kirillo-Belozerski klooster]], op de eilanden een nieuw [[Solovetskiklooster|klooster]] kwamen stichten. Vanwege de geïsoleerde ligging diende het klooster al vanaf de 16e eeuw als plaats waarnaar tegenstanders van het regime verbannen werden. Na de [[Oktoberrevolutie]] in 1917 werd het klooster gesloten op last van de Sovjetautoriteiten. In 1920 werd de eerste gevangenis op Solovetski geopend, op initiatief van Dzherzhinsky (hoofd van de [[Tsjeka]]), bestemd voor de isolatie van contrarevolutionairen (hoofdzakelijk socialisten). In 1921 werd het hoofdeiland omgevormd tot een van de eerste gevangenenkampen, een voorloper van de [[goelag]]s en in 1926 werd hier begonnen met de systematische toepassing van dwangarbeid. De misstanden in het [[Solovetski Kamp voor Speciale Doeleinden]] ('''SLON''') waren in het westen bekend, en waren een bron van kritiek van westerse landen op de [[Sovjet-Unie]]. Om een einde te maken aan deze kritiek, werd de socialistische schrijver [[Maksim Gorki]] in 1929 naar het kamp gestuurd om een positief rapport te schrijven, nadat het kamp eerst grondig was opgeknapt. In 1939 werd het kamp gesloten; enerzijds omdat het vanwege de dreiging van de [[Tweede Wereldoorlog]] omgevormd moest worden tot marinebasis, anderzijds omdat het kamp te dicht bij de grens met [[Finland]] lag, waardoor de gevangenen te makkelijk zouden kunnen ontsnappen.