Hastings Lionel Ismay: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
opleiding aan de militaire academie van Sandhurst vocht hij nieuw
 
WO2 (overleg | bijdragen)
cat + catfix
Regel 1:
'''Lord Ismay''' was een Brits generaal en militair bestuurder
 
Hastings Lionel Ismay, [[21 juni]] [[1887]] - [[17 december]] [[1965]], werd te Naini Tal ([[Brits-Indië]]) geboren. Na de militaire academie van Sandhurst vocht hij aan de [[Afghanistan|Afgaanse]] grens en in [[Oost-Afrika]].
'''Lord Ismay'''was een Brits generaal en militair bestuurder
 
Generaal Ismay vervulde staffuncties bij het Indisch opperbevel en als militair assistent van de Onderkoning. Tussendoor werkte hij vanaf [[1926]] enige jaren in Londen als ondersecretaris van de defensiecommissie van het [[Lagerhuis]]. Zo kwam hij in contact met [[Winston Churchill]]. De samenwerking werd hernieuwd toen Ismay in '38[[1938]] terugkeerde als secretaris van de commissie.
Hastings Lionel Ismay, [[21 juni]] [[1887]] - [[17 december]] [[1965]], werd te Naini Tal ([[Brits-Indië]]) geboren. Na de militaire academie van Sandhurst vocht hij aan de Afgaanse grens en in Oost-Afrika.
 
Generaal Ismay vervulde staffuncties bij het Indisch opperbevel en als militair assistent van de Onderkoning. Tussendoor werkte hij vanaf 1926 enige jaren in Londen als ondersecretaris van de defensiecommissie van het Lagerhuis. Zo kwam hij in contact met [[Winston Churchill]]. De samenwerking werd hernieuwd toen Ismay in '38 terugkeerde als secretaris van de commissie.
 
Premier geworden nam Churchill zelf de leiding van de Britse oorlogvoering op zich. Als rechterhand trok hij generaal Ismay aan, die stafchef werd. Daarnaast was hij militair secretaris van het oorlogskabinet. In deze beide functies was hij altijd aan de zijde van zijn premier.
 
In [[1947]] werd (inmiddels Lord) Ismay stafchef van het Indische leger, tot aan de onafhankelijkheid van [[India]], een jaar later. Hij was minister voor het [[Britse Gemenebest|Gemenebest]] toen hij in [[1952]] werd gekozen tot secretaris-generaal van de [[NavoNAVO]], de eerste in dat ambtamt.
 
Ismay omschreef het doel van de verdragsorganisatie als: "De Amerikanen erin houden, de Russen eruit en de Duitsers eronder". Wat dat laatste doel betreft: de belangrijkste gebeurtenis onder de leiding van Lord Ismay was de toetreding in [[1955]] van de Bondsrepubliek als volwaardig lid.
 
In het najaar van [[1956]] belandde de NAVO in een diepe crisis na de Brits-Franse interventie in deaan Suezhet kanaalzone[[Suezkanaal]], die onder druk van de [[Verenigde Naties]] moest worden beëindigd. De Amerikanen, medelid in de NavoNAVO maar onkundig van de Brits-Franse plannen, speelden een hoofdrol in de [[Veiligheidsraad]].
 
Er werd een commissie-Pearson ingesteld om deze scheuring in het bondgenootschap te onderzoeken. De commissie kwam met een aantal aanbevelingen, waaronder het versterken van de politieke samenwerking en consultatie binnen de Navo. Lord Ismay besefte, dat de organisatie nu een staatsman nodig had in plaats van een militair als secretaris-generaal.
Regel 18 ⟶ 17:
in april [[1957]] nam hij afscheid, en werd hij opgevolgd door de Belgische minister van buitenlandse zaken [[Paul-Henri Spaak]]. Nog eenmaal zag de wereld hem aan de zijde van Sir Winston Churchill: op [[30 januari]] [[1965]] was de generaal een van de twaalf slippendragers bij de staatsbegrafenis van de oorlogsleider in St. Pauls Cathedral. Nog datzelfde jaar stierf hij zelf.
 
[[Categorie:Brits persoon in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:NavoMilitair persoon in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:NAVO]]