Pacorus I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MystBot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: fr:Pacorus Ier
typo
Regel 3:
Na de [[Slag bij Carrhae]], waar de Parthen de Romeinen een verpletterende nederlaag toebrachten ([[53 v.Chr.]]), trok Pacorus op aandringen van Orodes [[Syria|Syrië]] binnen met het doel het Parthische rijk uit te breiden ten koste van de Romeinen ([[51 v.Chr.]]). Al snel verdreef [[Gaius Cassius Longinus (tirannendoder)|Cassius Longinus]] hem echter met zijn troepen uit Syrië. Het jaar daarop ondernam Pacorus een nieuwe veldtocht naar Syrië, deze keer vergezeld door de Parthische generaal Osaces, maar hoewel zij nu meer succes hadden, wist Cassius tegen hen stand te houden en hen opnieuw uit Syrië te verdrijven nadat Osaces in de strijd gesneuveld was.
 
In [[40 v.Chr.]] stak Pacorus opnieuw de Eufraat over. Deze keer werd hij vergezeld van [[QuintesQuintus Labienus]], een Romein die aan de zijde van de Parthen vocht. Pacorus en Labienus veroverden [[Fenicië]] en trokken op naar [[Apamea (Syrië)|Apamea]]. Volgens [[Cassius Dio]] gaven veel Romeinse soldaten zich zonder gevecht over aan de Parthen vanwege Labienus. In ieder geval moest Saxa, de [[Quaestor (Rome)|quaestor]] van [[Marcus Antonius]] in Syrië, zich met het overblijfsel van zijn troepen in allerijl terugtrekken in de Syrische hoofdstad [[Antiochië]]. Toen Saxa later Antiochië echter verliet en vluchtte naar Cilicia, kregen Pacorus en Labienus hem alsnog te pakken en doodden zij hem.
 
Labienus veroverde vervolgens [[Cilicia]] en grote delen van Klein-Azië voor de Parthen. Pacorus veroverde delen van Syrië. In Judea nam Pacorus met een list [[Hyrkanus II]], de vazalkoning van de Romeinen, en [[Phasaël (persoon)|Phasaël]], de gouverneur van [[Jeruzalem]], gevangen en benoemde hij de [[Hasmoneeën|Hasmoneeër]] [[Antigonus (Hasmoneeën)|Antigonus]] als koning.