|
== Functie en structuur ==
Cardiolipine is aanwezig in cellen die [[metabolisme|metabool]] -actief zijn, zoals hart- en spiercellen. Ook wordt het aangetroffen in de celmembraan van bepaalde bacteriën. Het functioneert als een isolator en stabiliseert de eiwitcomplexen die belangrijk zijn voor het [[Ionkanaal|ionentransport]].
Cardiolipine is een "dubbel" [[fosfolipide]], want het heeft vier vetzuurketens, in plaats van twee.
== Klinisch belang ==
=== Syndroom van Barth ===
[[Syndroom van Barth]] is een zeldzame genetische aandoening, ontdekt in 1981, die leidt tot overlijden op de kinderleeftijd. Het wordt veroorzaakt door mutaties in het gen dat codeert voor [[tafazzine]], een enzym dat betrokken is bij de productie van cardiolipine. Het gen is gelegen op het X-chromosoom. Meisjes hebben 2twee X-chromosomen; met 1één afwijkende kopie van dit gen zijn ze gezond. Jongens hebben slechts 1één kopie,; wanneer deze afwijkend is, maken ze afwijkende mitochondria, en kunnen ze de productie van ATP onvoldoende op peil houden. [[Cardiomyopatie]] en algehele spierzwakte zijn hiervan het gevolg. De symptomen verdwijnen als cardiolipine wordt toegediend.
=== Antifosfolipidensyndroom ===
Sommige personen blijken [[antilichaam|antistoffen]] gericht tegen cardiolipine ([[anticardiolipine antistoffen]] dus) in hun bloed te hebben. Patiënten met [[auto-immuunziekte]]n, vooral [[SLE]] hebben vaker deze antistoffen. De anticardiolipine antistoffen geven een verhoogde kans op [[trombose]]s: meerdere malen, al op jonge leeftijd, en soms in vaten waar tromboses normaal gesproken zelden optreden, zoals lever- of niervaten. Arteriële tromboses gevenveroorzaken een [[hartinfarct]], [[longembolie]] of [[herseninfarct]]. Ook bij vrouwen die meermalen een [[miskraam]] hebben doorgemaakt, worden dergelijke antistoffen nog weleenswel eens gevonden. Dit geheel aan verschijnselen wordt [[antifosfolipidensyndroom]] genoemd.
=== Syfilis ===
Cardiolipine verkregen uit hartspiercellen van runderen wordt gebruikt als het antigeen in de [[Wassermannreactie]] voor [[syfilis]], en andere z.g. ''non-treponemale'' testen, zoals VDRL, RPR, en CARD. Dit zijn testen waarin niet de verwekker van syfylis (''[[treponemaTreponema pallidum]]'') gebruikt wordt. Als antistoffen tegen cardiolipine gevonden worden, kànkán de patiënt syfilis hebben. Echter, deze antistoffen kunnen ook bij tal van andere ziektesziekten, zoals [[malaria]] en [[tuberculose]], gevonden worden. De test is dus weinig [[Sensitiviteit en specificiteit|specifiek]]. Het is vooral nuttig om het beloop van een vastgestelde infectie te vervolgen.
| 