|
'''Julio González''', eigenlijk ''Julio Luis JésusJesús González Pellicer'' ([[Barcelona (Spanje)|Barcelona]], [[21 september]] [[1876]] - [[Arceuil]], [[27 maart]] [[1942]]) was een invloedrijke Spaanse beeldhouwer, die een beslissende rol heeft gespeeld in de [[Abstracte kunst]].
[[Afbeelding:La_petite_faucille,_Julio_Gonz%C3%A1lez.jpg|thumb|250px|''La Petite Faucille'']]
<ref> Vicente Aqulera Cerni: ''Julio, Joan, Roberta González'' (1968), Ed. Polígrafia, Barcelona </ref>
Julio González geldt als de eerste beeldhouwer, die zijn metaalwerken creëerde met behulp van smeedapparatuur.
Als jongeman, geboren in Barcelona, werkte hij, samen met zijn oudere broer Joan, in de goudsmederij van hun vader.
Beide broers volgden een avondopleiding aan de kunstacademie van Barcelona.
Al in 1892 en later in 1896 en 1898 stelde hij zijn werken tentoon op de '''Exposición de bellas artes e industrias artisticasartísticas''' in Barcelona. Een latere expositie volgde in de Verenigde Staten (Chicago).
In 1897 bezochten Julio en Joan regelmatig het bij artiesten populaire café '''Els Quatre Gats''', waar González voor de eerste keer [[Pablo Picasso]] ontmoette.
===Joan en Julio===
In 1896 stierf de vader van González en Joan nam als oudste de leiding over van het familiebedrijf, de ''Metalistería ArtistícaArtística'' . Wegens de slechte gezondheid van Joan werd het bedrijf enkele jaren later verkocht. Op initiatief van Joan besloot de familie in 1899 naar Parijs te verhuizen. Uiteindelijk werd in 1900 een woning betrokken aan de AvenuAvenue du Maine 22. De beide broers leerden in de wijk [[Montparnasse]] diverse kunstenaars kennen en Julio besloot, zoals zijn broer Joan, schilder te worden. Hij wijdde zich voornamelijk aan het maken van goed verkoopbare [[Pastelkrijt|pasteltekeningen]], zoals portretten van jonge vrouwen. Van 1900 tot 1906 was het vooral Joan die exposeerde op de grote Salons, zoals de [[Salon des Indépendants]] en de [[Salon d'Automne]]. Julio hield veelvuldig contact met Picasso en bezocht met hem in 1902 langdurig Barcelona. Uit die periode stamt een portret van Julio gemaakt door Picasso. Julio González keerde hierna nooit meer innaar zijn vaderland terug. Het teken- en zeldzamere schilderwerk uit de hiernavolgende periode was sterk beïnvloed door het werk van Picasso (diens blauwe periode) en [[Paul Gauguin]], wiens werk Julio had gezien bij zijn vriend, de collectionneur Paco Durrio. Twee andere inspiratiebronnen waren het werk van [[Auguste Rodin]] en de schilderijen van [[Puvis de Chavannes]]. Het belangrijkste werk uit die periode is wel ''Paysanne à la chèvre'' (1903). Hij deed actief mee in het artistieke milieu van de in Parijs woonachtige Spaanse kunstenaars. In 1904 betrok hij het voormalige atelier van [[Pablo Gargallo]] in de Rue Vercingétorix 3. In 1906 keerde Joan wegens een verslechterde gezondheid terug naar Barcelona in de hoop in [[Catalonië]] te herstellen. Joan stierf in maart 1908 in Barcelona en liet in Parijs een ontredderde Julio achter, die lange tijd niet in staat was zich op artistiek terrein te uiten en zich bijna niet meer bij zijn vrienden liet zien. In 1909 huwde Julio met Louise Breton, bijgenaamd ''Jeanne''. Zij kregen een dochter, Roberta, maar al in 1912 ging het paar uitelkaaruit elkaar. Roberta bleef evenwel bij haar vader. Julio maakte van 1909 tot 1912 talrijke tekeningen, naakten en portretten van ''Jeanne''. De familie González, teruggekeerd naar Barcelona na de dood van Joan, verhuisde pas weer in 1913 naar Parijs om zich bij Julio te voegen. Julio betrok een nieuw atelier in de Rue Vandamme 45 en leerde diverse kunstenaars kennen, naast [[Pablo Gargallo]] onder anderen [[Juan Gris]], [[Max Jacob]], [[Manolo Hugué]] en [[Jaime Sabartés]].
===González en Picasso===
|
