Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers: verschil tussen versies

Het '''Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers''' in de Nederlandse stad [[Den Helder]] geeft een beeld van de geschiedenis van het Nederlandse reddingswezen op zee. Die geschiedenis betreft voornamelijk die van de [[Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij]] (KNRM), maar ook van de [[Reddingsbrigade Nederland]] (REDNED) en de [[Maatschappij tot Redding van Drenkelingen]] (MRD). Authentieke zwart-witfilms, modellen, schilderijen en echte [[reddingsboot|reddingsboten]] (in het gebouw en buiten aan de steiger) vertellen het verhaal. In het Heldenspel kan men testen of men geschikt is voor redder. Windkracht 10 of een aanvaring in de mist kan de bezoeker beleven.

=== Het museum ===

Het Reddingmuseum, opgericht in 1981, bevindt zich sinds 2003 op het terrein van de voormalige rijkswerf [[Willemsoord (marinewerf)|Willemsoord]] in een motorenonderhoudswerkplaats. Het uit drie verdiepingen bestaande gebouw is gerenoveerd en voorzien van een moderne aanbouw. Het museum heeft het woord ''nationaal'' in zijn naam omdat het zich niet beperkt tot lokale geschiedenis, maar het reddingswezen langs de hele kust van het [[Zwin (zeearm)|Zwin]] tot aan de [[Eems]] en [[Zuiderzee (water)|Zuiderzee]], later [[IJsselmeer]], bestrijkt. [[ Dorus Rijkers ]] staat ook in de naam van het museum uit eerbetoon aan de grootste redder die Nederland ooit heeft gehad. In de tijd dat er nog geroeid en gezeild werd redde hij - vaak met gevaar voor eigen leven - bijna 500 mensen. In 1925 was hij na koningin Wilhelmina de bekendste Nederlander. Tot de collectie van het museum behoren de varende historische reddingboten: [[Insulinde]] (1927), Johan de Witt (1941), Prins Hendrik (1951), Javazee (1967) en Tjerck Hiddes (1975).