Scheepsfinanciering: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
=== Investering met charter contract als garantie ===
In de jaren 50 en 60
=== Financiering met schip als onderpand ===
In de jaren 70 veranderde de manier waarop banken keken naar de financiering van schepen. Bankiers beschouwden voortaan schepen als een soort drijvend vastgoed. Dit had als gevolg dat men een hypotheek kon nemen op een schip. De consequentie van deze andere manier van benaderen had een aantal gevolgen. Zo was het voortaan niet meer nodig om een charter contract te hebben om een schip te financieren. Vroeger werd het aantal schepen dat gebouwd werd beperkt door het aantal charters dat beschikbaar was. Vanaf de jaren 70 was dit niet meer het geval en groeide de wereld vloot veel sneller.
Regel 14:
=== Bedrijfsstructuur ===
Begin jaren 90 begonnen de rederijen zich meer en meer te organiseren als een doorsnee bedrijf. Door deze vereenvoudigde structuur kunnen ze makkelijker aan kapitaal komen dan in het verleden. Tegenwoordig zijn er tal van bedrijven die hun kapitaal halen
== Financiering tijdens bouw ==
Sinds de jaren twintig zijn er subsidies van overheids wegen. De Franse en Duitse overheid zorgde voor voordelige financiering om zo te kunnen concurreren met een markt die gedomineerd werd door de Britten
Tijdens de recessie van de jaren 30 werden door tal van overheden financiering constructies op poten gezet om de scheepsbouw in hun land te stimuleren. De Franse Duitse en maar ook de Deense overheid zorgden voor goedkope financiering.
Deze manier van subsidiëren werd tijdens de eerst post [[woII]] recessie ook toegepast. Tijdens de recessie van 1958-1963 werden er verschillende agentschappen
In 1969 kwam er een regeling over deze financiering tussen de verschillend de landen en wordt
{{bron|bronvermelding=
|