Goederen en zaken: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak met AWB |
|||
Regel 1:
'''Goederen en Zaken''' zijn termen die worden gebruikt in het [[burgerlijk recht]], meer bepaald het [[vermogensrecht]]. Tussen het juridisch taalgebruik in Nederland en in België zijn er zekere verschillen.
Iedereen heeft een [[vermogen (economie)|vermogen]]. In juridische zin is een vermogen het geheel van in geld waardeerbare rechten (activa) en verplichtingen (passiva) die aan een rechtssubject (natuurlijk- of rechtspersoon) toekomt. Het [[Burgerlijk Wetboek (Nederland)|Nederlandse Burgerlijk Wetboek]] maakt een strikt onderscheid tussen tastbare rechten (zaken) en rechten die dat niet zijn (vermogensrechten). Zowel het Nederlandse als het [[Burgerlijk Wetboek (België)|Belgische Burgerlijk Wetboek]] omschrijven al deze vermogensbestanddelen samen als goederen. De indeling in twee categorieën, namelijk roerende en onroerende, is licht verschillend.
== Systeem van indeling goederen (Nederland) ==
Goederen zijn:
* zaken of
* vermogensrechten
Regel 36 ⟶ 35:
* beperkte rechten op voormelde onroerende zaken, schepen en vliegtuigen.
De openbare registers worden bijgehouden door het [[kadaster]].
Auto's zijn geen registergoederen. Weliswaar is er een kentekenregistratie, maar dat is geen wettelijke registratie zoals bedoeld in het Burgerlijk Wetboek.
De indeling registergoederen/niet-registergoederen is niet van belang om te bepalen of een zaak roerend of onroerende is: een woonhuis is zowel een registergoed als een onroerende zaak en een (teboekgesteld) zeeschip is zowel een registergoed als een roerende zaak. Een appartementsrecht is zowel een vermogensrecht als een registergoed
{{Tabel vermogensrecht Nederland}}
== Roerende en onroerende goederen (België) ==
Art. 516 BW zegt eenvoudig dat alle goederen roerend of onroerend zijn.
Onroerend is wat niet kan worden verplaatst, zoals een stuk grond, maar ook wat daar ''door bestemming'' aan verbonden is, zoals het water in een vijver en zelfs de vissen die daarin thuishoren. In tegenstelling tot Nederland horen onroerende vermogensrechten (zie verder), zoals het [[vruchtgebruik]] van een huis, ook bij de onroerende goederen.
Regel 54 ⟶ 53:
== Specieszaken en genuszaken ==
In het verbintenissenrecht wordt in het geval van overeenkomsten nog wel eens een onderscheid gemaakt tussen specieszaken en genuszaken. Een '''specieszaak''' is een unieke of uniek omschreven zaak, terwijl een '''genuszaak''' een aanduiding is voor een generieke (niet unieke) zaak.
Een voorbeeld van een specieszaak is het schilderij "Mona Lisa"; er is er maar eentje van op de hele wereld en een ander schilderij (zelfs een getrouwe kopie) kan niet in de plaats van de Mona Lisa treden. Iemand die zich verbindt om de Mona Lisa te leveren kan die verbintenis niet nakomen door een ander schilderij te leveren. Een voorbeeld van een genuszaak is een Opel Kadett. Iedere individuele Opel Kadett voldoet in dit geval. Indien iemand zich verplicht tot het leveren van een genuszaak kan deze verbintenis worden nagekomen door het leveren van iedere Opel Kadett. Daarentegen is "de Opel Kadett met kenteken GH-KJ-56" een specieszaak, maar "een Opel Kadett met bouwjaar 1974" weer een genuszaak.
== Hoofdzaak en bestanddelen ==
Bij zaken kan het geschieden dat twee zaken met elkaar worden vermengd zodanig dat hetzij de ene zaak onderdeel is gaan uitmaken van de andere zaak, hetzij dat niet meer valt na te gaan welk gedeelte van de vermengde zaak tot de originele zaken behoorde. In zo'n geval is er meestal een nieuwe zaak ontstaan. Een bekend voorbeeld is van een schipper die een nieuwe motor in zijn sleepboot laat monteren. De motor is nu niet langer een zelfstandige zaak, maar onderdeel geworden van de hoofdzaak (de sleepboot).
== Recht van natrekking (België) ==
[[Natrekking]] is een bijzonder soort [[eigendom]]sverwerving. Het Belgisch Burgerlijk Wetboek omschrijft twee vormen:
* natrekking op hetgeen door een zaak wordt voortgebracht: de eigenaar van een zaak wordt ook eigenaar van de opbrengst; de eigenaar van de koe wordt ook eigenaar van het kalf.
| |||