Herman Johannes Lam: verschil tussen versies

| naam = {{PAGENAME}}Herman Johannes Lam

| afkorting = H.J.Lam

'''Herman Johannes Lam''' ([[Veendam (plaats)|Veendam]], [[3 januari]] [[1892]] – [[Leiden]], [[15 februari]] [[1977]]) was een Nederlandse [[botanicus]].

In 1911 behaalde Lam zijn middelbare schooldiploma aan het [[Gymnasium Erasmianum]] in [[Rotterdam]]. Van 1911 tot 1917 studeerde hij (onderbroken door de Eerste Wereldoorlog) [[biologie]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]], waarbij hij zich specialiseerde in de planten[[taxonomie]]. In 1919 [[wetenschappelijke promotie|promoveerde]] hij bij hoogleraar [[August Adriaan Pulle|A.A. Pulle]] op het [[proefschrift]] '' The [[Verbenaceae]] of the Malay archipelago''. Na zijn promotie vertrok hij naar [[Nederlands-Indië]] om op voorspraak van [[Frits Went|F.A.F.C. Went]] assistent te worden bij [['s Lands Plantentuin te Buitenzorg]].

Lam verbleef 14 jaar in Nederlands-Indië waarbij hij zich specialiseerde in de flora van de Maleisische regio ([[Indonesië]], [[Maleisië]], de [[Filipijnen]], [[Nieuw-Guinea]], [[Singapore]] en [[Brunei]]). Hij hield zich hier bezig met plantensystematiek en de [[biogeografie]] van planten, waarvoor hij onder andere deelnam aan expedities naar Nieuw-Guinea en de [[Molukken]] en [[Celebes]].

In 1930 werd Lam benoemd tot botanicus van 's Lands Plantentuin en in 1932 werd hij benoemd tot [[buitengewoon hoogleraar]] aan de Geneeskundige Hoogeschool in [[Batavia (Nederlands-Indië)|Batavia]] en tot directeur van het Treub-Laboratorium in [[Buitenzorg]]. In 1933 keerde hij echter al terug naar Nederland om directeur van het [[Rijksherbarium]] en buitengewoon hoogleraar in de systematische [[plantkunde]] aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]] te worden. Na zijn zelf ingediende ontslag in 1942 werd hij na de oorlog in 1945 weer aangesteld als herbariumdirecteur en als [[hoogleraar]], ditmaal als [[gewoon hoogleraar]].

Ten tijde van Lams aantreden in 1933 verkeerde het Rijksherbarium (dat al in 1829 door [[Carl Ludwig Blume]] was opgericht) in een staat van verval en had het zijn internationale status verloren door geringe personele en financiële middelen. Uiteindelijk lukte het Lam om het Rijksherbarium na de Tweede Wereldoorlog terug op de kaart te zetten. Het werd een internationaal gerenommeerd onderzoekscentrum voor onderzoek naar de planten van tropisch Azië. Onder het directeurschap van Lam werd de basis gelegd voor de publicatiereeks ''Flora Malesiana''. Ook was hij de oprichter van het wetenschappelijk tijdschrift ''[[Blumea (tijdschrift)|Blumea]]'', genoemd naar Carl Ludwig Blume. Op het [[Internationaal Botanisch Congres]] in 1950 in Stockholm stelde Lam voor om elke systematische groep van welke categorie ([[familie (biologie)|familie]], [[geslacht (biologie)|geslacht]], [[soort]] etc.) dan ook aan te duiden met “[[taxon]] (meervoud taxa)”. Dit werd aanvaard en kort daarna ook overgenomen door [[zoöloog|zoölogen]] en [[bacterioloog|bacteriologen]].

Lam kreeg tijdens zijn leven meerdere onderscheidingen waaronder [[Officier in de Orde van Oranje-Nassau]], [[Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw]], een [[eredoctoraat]] van de [[University of Western Australia]] in [[Perth (Australië)|Perth]] (1954) en het buitenlands lidmaatschap van de [[Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten]] (1959). In 1960 werd Lam pas lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]]. In 1962 ging hij met [[emeritaat]], waarna hij als herbariumdirecteur en hoogleraar werd opgevolgd door [[Cornelis van Steenis]].