Lemures: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: es:Larvae |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Lemures''' waren evenals de '''Larvae''', boze geesten, zielen van de afgestorvenen, die als [[spook|spoken]] rondwaarden, hetzij dat zij ten gevolge van een verzuim bij de [[begrafenis]] geen rust in het [[graf]] konden vinden, hetzij dat zij een [[misdaad|misdadig]] leven hadden geleid.
Zij werden voor geesten gehouden met een schrikwekkende gedaante, die het gemoed van de mens in verwarring brachten. Het volksgeloof bracht hen in verband met de dood van Remus en hield wegens de in de [[Latijn|Romeinse volkstaal]] zeer gewone verwisseling van ''l'' en ''r'' ''Lemures'' voor hetzelfde woord als ''Remures''. De geest van Remus zou namelijk [[Romulus]] geen rust hebben gelaten, tot deze hem door de stichting van een afzonderlijk feest, de ''[[Lemuria (festival)|Lemuria]]'', had verzoend. Dit feest werd gedurende drie nachten, [[9 mei|9]], [[11 mei|11]] en [[13 mei]] gevierd en schijnt oorspronkelijk niets anders geweest te zijn dan een algemeen feest ter ere van de doden, zoals de ''[[Feralia]]'' in [[februari]]. Slechts dit was het onderscheid, dat men bij de ''Feralia'' de doden [[offer (religie)|offer]]s bracht op hun graven en bij de ''Lemuria'' zich hen voorstelde als in de [[nacht]] rondzwervende geesten, die vooral hun vroegere woning pleegden op te zoeken. Men verrichtte dus in zijn eigen woning de plechtigheden, die nodig waren om hen tot rust te brengen. Zwarte [[boon|bonen]] werden door de ''[[pater familias]]'' in het huis rondgestrooid en daarmee de bewoners van het huis als het ware van de boze geesten vrijgekocht (een [[apotropaeïsche handeling]]). De dag van het feest van de ''Lemures'' was een dag van kwade voorbetekenis. De [[Romeinse tempel|tempels]] waren dan gesloten en het ondernemen van gewichtige zaken, vooral het sluiten van [[Romeinse huwelijk|huwelijken]], werd op die dag vermeden.
Langzamerhand ging het geloof aan de Lemures geheel en al over in een geloof aan spoken. Levenden konden zij, zo meende men, waanzinnig maken, en zij hielden zelfs niet op de doden in de [[onderwereld (mythologie)|onderwereld]] te plagen en te sarren. Hun uiterlijk stelde men zich voor als geheel vermagerd of als een [[skelet]], en ''[[Mania]]'' werd niet meer de moeder van de ''[[laren (mythologie)|Laren]]'', maar de moeder of grootmoeder van de ''Larvae'' en ''Lemures'' genoemd.
| |||