Luxegoederen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MelancholieBot (overleg | bijdragen)
Samengevoegd met Secundair goed
Regel 1:
{{svvan|secundair'''Luxegoederen''', goed}}Eenook '''luxegoedsecundaire goederen''' isgenoemd, zijn goederen die niet direct in de eerste levensbehoefte van de [[consument]] voorzien, maar waaraan de consument wel een zeker [[nut (economie)|nut]] onttrekt. Luxegoederen zijn een [[goed (economie)|economisch goed]] waarnaar, bij een stijging van het inkomen, een meer dan evenredige stijging van de vraag naar dat goed ontstaat. De [[inkomenselasticiteit]] heeft dan ook een grotere waarde dan 1. Kenmerk van luxegoederen is de aanwezigheid van een drempelinkomen.
 
Luxegoederen kunnen worden geplaatst tegenover [[noodzakelijkeprimair goederengoed|primaire]] of noodzakelijke goederen. Dit zijn goederen die ook gevraagd worden als er geen inkomen is. Bij een stijging van het inkomen zal er bij noodzakelijke goeederen dan ook een minder dan evenredige stijging van de vraag naar dat goed ontstaan. De [[inkomenselasticiteit]] van noodzakelijke goederen is, net als die van luxe goederen positief, maar de waarde zal liggen tussen 0 en 1.
 
Het tegengestelde, goederen waarnaar bij een stijging van het inkomen minder vraag is, noemt met [[inferieur goed|inferieure goederen]]. Als het inkomen maar voldoende toeneemt, zal bijna elk goed uiteindelijk worden vervangen door een in de ogen van de consument meer gewenst goed. Op dat moment wordt het vervangen goed een inferieur goed, ook als dat goed bij een lager inkomen nog een luxegoed was.
 
De term "luxe" in luxegoederen staat los van luxe in de [[Subjectiviteit|subjectieve]] betekenis van niet -noodzakelijk belang. Het begrip ''"luxe''" in de micro-economie geeft slechts de specifieke wijze aan waarop de vraag naar dat goed zich op ontwikkelt bij een verandering van het inkomen van een consument.
 
Het kenmerken van een primair goed ten opzichte van een secundair goed brengt altijd een zekere mate van [[arbitrage (in conflict)|arbitrage]] met zich mee, want wat voor de ene consument aangemerkt kan worden als primair, is voor een ander persoon misschien juist luxe. Het [[Centraal Bureau voor de Statistiek]] in [[Nederland]] heeft daarom voor haar berekeningen van de Nederlandse kengetallen van de [[macro-economie]] een duidelijk onderscheid gemaakt tussen deze twee, om tot bruikbare uitspraken te komen.
==Trivia==
Het woord ''luxe'' is een [[zelfstandig naamwoord]], maar door de foute gewoonte samenstellingen van zelfstandige naamwoorden los te schrijven ([[Engelse ziekte (taal)|Engelse ziekte]]), wordt ''luxe'' wordt vaak (ten onrechte) als [[bijvoeglijk naamwoord]] opgevat. Dit resulteert constructies als "een (erg) luxe vakantie", "dit hotel is nog luxer". Het van ''luxe'' afgeleide bijvoeglijk naamwoord is ''luxeus'': een luxeuze vakantie, een luxueus huis.
 
[[Categorie:Micro-economie]]