Versie van 27 okt 2009 11:54 bewerken Andries Van den Abeele (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 101.830 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 27 okt 2009 12:13 bewerken ongedaan maken Andries Van den Abeele (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 101.830 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 3: ==Levensloop== Jules Ingenbleek was de tweede van zeven kinderen in het gezin van een schooldirecteur in Bree. Na zijn lagere studies in Bree, vervolgde hij aan het atheneum in [[Hasselt]] maar onderbrak die omwille van financiële problemen bij zijn ouders. In augustus 1894 werd hij griffier bij de directie van de belastingen in Hasselt, in [[Leuven]] en in [[Antwerpen]]. Vervolgens werd hij klerk op de provinciale diensten van registratie en domeinen in [[Brussel]]. Ingenbleek, doctor in de politieke en administratieve wetenschappen, begon zijn loopbaan als klerk bij het Ministerie van Financies om vervolgens in dienst te treden van kroonprins Albert. In 1909 werd [[koning Albert I\|Albert]] koning en benoemde hij Ingenbleek tot zijn prive-secretaris. Gedurende de oorlog 14-18 was hij een vertrouwensman van de koning. In 1918 werd hij intendant van de ''Civiele Lijst'' en raadsheer op het Ministerie van Financies. ▼ In oktober 1900 trad hij in dienst bij Victor Godefroid, de secretaris van kroonprins Albert. Het jaar daarop vatte hij, na de werkuren, studies aan in de [[ULB]]. In 1902 trouwde hij met Hélène Vassart, dochter van een arts in [[Temse]]. Ze kregen drie kinderen. In 1907 werd hij licentiaat en in 1908 doctor in de politieke en administratieve wetenschappen. Zijn doctorale thesis over de hervorming van de belastingen werd bekroond door de [[Koninklijke Academie]]. In 1931 werd hij liberaal gecoöpteerd [[senator]], wat hij bleef tot aan zijn ontslag op 30 oktober 1935. In 1934 werd hij [[minister zonder portefeuille]] in de laatste [[regering de Broqueville]], belast om samen met [[Paul Van Zeeland]] oplossingen te zoeken voor de financiële crisis. Het reddingsplan dat ze voorstelden bleek echter politiek niet haalbaar en ze namen ontslag. Hij werd toen tot gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen benoemd en tot voorzitter van de Hoge Raad voor Financies. In 1938 werd hij vice-gouverneur van de [[Nationale Bank van België]] en bleef dit tot aan zijn pensioen in 1944.▼ ▲~~Ingenbleek, doctor in de politieke en administratieve wetenschappen, begon zijn loopbaan als klerk bij het Ministerie van Financies om vervolgens in dienst te treden van kroonprins Albert.~~ In 1909 werd [[koning Albert I\|Albert]] koning en benoemde hij Ingenbleek tot zijn prive-secretaris. Gedurende de oorlog 14-18 was hij een vertrouwensman van de koning. In 1918 werd hij intendant van de ''Civiele Lijst'' en raadsheer op het Ministerie van Financies. In 1924 werd hij benoemd tot beheerder van de koninklijke goederen maar in 1928 nam hij ontslag wegens een meningsverschil met de koning. ▲In 1931 werd hij liberaal gecoöpteerd [[senator]], wat hij bleef tot aan zijn ontslag op 30 oktober 1935. In 1934 werd hij [[minister zonder portefeuille]] in de laatste regering [[~~regering~~Charles de Broqueville]], belast om samen met [[Paul Van Zeeland]] oplossingen te zoeken voor de financiële crisis. Het reddingsplan dat ze voorstelden bleek echter politiek niet haalbaar en zeop 7 november 1934 namen ze ontslag, enkele dagen later gevolgd door de volledige regering. Hij werd toen tot gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen benoemd en tot voorzitter van de Hoge Raad voor Financies. In 1938 werd hij vice-gouverneur van de [[Nationale Bank van België]] en bleef dit tot aan zijn pensioen in 1944. ==Publicaties==

Jules Ingenbleek: verschil tussen versies