Luis Herrera (wielrenner): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
TXiKiBoT (overleg | bijdragen)
Rvpelt (overleg | bijdragen)
k Herrera won bergtrui in 3 grote rondes niet als enige. Bahamontes deed dat al eerder.
Regel 4:
Herrera behoorde tot de eerste generatie Colombiaanse renners die in de [[1980-1989|jaren tachtig]] indruk maakte op het tot dan toe bijna volledig Europese wielermilieu. In [[1984]] nam hij voor het eerst aan de [[Ronde van Frankrijk]] deel, maar vanuit Zuid-Amerika was zijn reputatie als [[Klimmer (wielrennen)|klimmer]] hem vooruitgesneld. Hij maakte deze reputatie zeer snel waar door de belangrijke etappe naar [[Alpe d'Huez (finishplaats)|L'Alpe d'Huez]] te winnen. In 1985 won hij twee bergetappes en tevens veroverde hij voor de eerste maal de [[bolletjestrui]]. In 1987 droeg hij opnieuw de bolletjestrui in Parijs, waarbij hij tevens zijn beste prestatie leverde door als vijfde te eindigen.
 
In [[1987]] won 'Lucho' als eerste niet-Europeaan de [[Ronde van Spanje]], waarin hij ook twee keer het [[Bergklassement Ronde van Spanje|bergklassement]] won. Bij terugkomst in Colombia werd hij als een vorst ingehaald, en tot ereburger van het land benoemd. Hij won ook het [[Bergklassement Ronde van Italië|bergklassement in de Ronde van Italië]] van [[1989]], waarmee hij na Frederico Bahamontes de enigetweede renner is die de bergtrui in alle drie de [[Grote Ronde|grote rondes]] heeft gewonnen.
 
Herrera won tijdens zijn carrière ook nog drie keer de [[Ronde van Colombia]] en de Colombiaan won twee keer de [[Critérium du Dauphiné Libéré|Dauphiné Libéré]] en één keer de [[Ronde van Aragon]]. In [[1992]] zette hij een punt achter zijn loopbaan.