Net als zijn broer kreeg PhilippScharwenka zijn eerste muzieklessen fragmentarisch in zijn geboortestad. Nadat hij het [[gymnasium]] had voltooid ([[1865]]) studeerde hij met zijn broer [[muziektheorie]] bij [[Richard Wüerst]] en [[Heinrich Dorn]] aan de ''Neuen Akademie der Tonkunst'' in [[Berlijn]]. In [[1868]] kon hij daar een betrekking als docent theorie en compositie krijgen. In 1874 trad hij met een [[symfonie]] en een [[ouverture]] naar voren als [[componist]]. Bij het door zijn broer opgerichte [[Scharwenka-Konservatorium]] nam hij in 1881 de leiding van de theorie- en compositieafdeling op zich. In 1892 nam hij in Berlijn de leiding op zich van het daar gevestigde conservatorium. In 1893 werd de pianoschool van Karl Klindworth met het Scharwenka-Konservatorium samengevoegd tot het [[Klindworth-Scharwenka-Konservatorium]] waarvan Philipp deScharwenka directeur werd. Tot zijn dood in 1917 vervulde hij deze functie. BekendeOnder de afgestudeerde leerlingen aan dit instituut zijn [[Oskar Fried]] en [[Otto Klemperer]].
==Composities==
Philipp Scharwenka zag zichzelf eerst als componist en daarna als muziekleraar. Tijdens zijn leven genoten zijn composities aanzien. Hij componeerde 3drie symfonieën, [[symfonische gedicht]]en, een [[vioolconcert]] en zeer veelverscheidene solo piano werken-pianowerken. In tegenstelling tot het werk van zijn broer Xaver is Philipp’sScharwenka muziek duisterder, introverter en somberder. In zijn orkestwerken laat hij zich beïnvloeden door [[Franz Liszt]] en [[Richard Wagner]] waarbij zijn begaafde technische instrumentatiekunst opvalt. Tijdens zijn leven werd Scharwenka’sScharwenkas muziek veelregelmatig uitgevoerd, orkestwerken onder andere door [[dirigent]]en als [[Arthur Nikisch]] en [[Anton Seidel]]. Naast componist gold Philipp als [[cartoonist]].
==Registraties==
Het Zweedse platenlabel [[Sterling]] heeftbracht meerdere orkestwerken van Philipp Scharwenka op CD uitgebrachtuit: ''2 Polnische Volkstänze'' op.20; ''Liebesnacht, Fantasiestück'' op.40; ''Wald- und Berggeister'', intermezzo op.37, ''Dramatische Fantasie für Orchester'' op. 108, ''Frühlingswogen op.87'' en de ''Arkadische Suite'' 76.
