Franse Tijd in België: verschil tussen versies

{{GeschiedenisZijbalk vangeschiedenis België}}

Daarentegen ging er van het langdurig en verzoenend bewind van [[Napoleon Bonaparte]] vanaf [[1799]] een assimilerende kracht uit. Maar op het einde van zijn regering droegen zijn conflict met de [[Rooms-Katholieke Kerk|Kerk]], zijn nederlagen en de economische crisis weer bij tot de versterking van het nationaal bewustzijn. In dit bewustzijn was het provinciale element nu duidelijk op de achtergrond gedrongen door het Belgische (dit woord had sinds de [[Brabantse Revolutie]] het woord "Nederlands" verdrongen). De publieke opinie eiste het behoud van de Belgische eenheid, en legde er zich bij neer dat dit gebeurde binnen het bestuurlijk tweeledige [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden|Verenigd Koninkrijk (der Nederlanden)]].

Achteraf zou blijken dat de inlijving bij het revolutionaire Frankrijk een denationalisatie van de linkse stroming ([[liberalisme]], later [[socialisme]]) had veroorzaakt. Niet dat die hun Belgische bewustzijn zouden verloren hebben. Maar het moderne element in het [[volksnationalisme|nationale]] bewustzijn sinds de [[Romantiek (stroming)|Romantiek]], dat de volks[[taal]] een essentiële grondslag is van nationaliteit, namen zij niet aan, in tegenstelling tot de liberalen en socialisten van elders. Zonder die inlijving zou er in België geen groter [[communautair]] probleem ontstaan zijn dan in [[Zwitserland]].