Nurhaci: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Fixing links to disambiguation pages met AWB |
||
Regel 44:
'''Nurhaci''', '''keizer Taizu''' of '''Nuerhachi''' ([[13 september]] [[1559]] - [[30 september]] [[1626]]) was de laatste stamleider van de [[Jianzhou Jurchen]] en de eerste [[kan (titel)|khan]] van de latere [[Qing-dynastie]]. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de Mantsjoestaat en wordt ook gezien als degene die de opdracht gaf tot de ontwikkeling van een geschreven taal voor de [[Mantsjoe (taal)|Mantsjoetaal]]. Nurhaci's organisatie van het Mantsjoevolk, zijn aanvallen op de [[Ming-dynastie]] en Koreaanse [[Joseon-dynastie]] en zijn verovering van de Chinese noordoostelijke provincie [[Liaodong]] vormden de start van de verovering van China door de Qing-dynastie.
In 1568 overleed de moeder van Nurhaci. Hij werd door zijn vader z'n tweede vrouw uit zijn dorp verbannen. Later nam hij dienst bij de Chinese generaal [[Li Chengliang]]. In 1583 werden zijn vader en grootvader tijdens een veldslag door het rivaliserende opperhoofd van de Jurchen, [[Nikan Wailan]], gedood. Met Chinese hulp verenigde hierna Nurhaci geleidelijk de verschillende stammen. In 1599 liet hij de geschreven [[Mantsjoe (taal)|Mantsjoe]]-taal creëren. In 1616 stichtte hij de Qing-dynastie. In 1618 keerde hij zich tegen de [[Ming-dynastie]].
In 1626 overleed Nurhaci nadat hij tijdens een veldslag geraakt werd door een kanonskogel. Hij werd begraven in the Zhaoling mausoleum en werd opgevolgd door zijn negende zoon [[Hong Taiji]]. Verhalen deden de ronde dat Hong Taiji een gemalin van Nurhaci gedwongen had tot zelfmoord om te voorkomen dat zijn opvolging gevaar liep door haar streven haar eigen zoon [[Dorgon]] tot khan te maken.
[[
[[ca:Nurhaci]]
| |||