Zhou Enlai: verschil tussen versies

'''[[Zhou]] Enlai''' ([[5 maart]] [[1898]] – [[8 januari]] [[1976]]), oude schrijfwijze '''Tsjoe En-lai''' of '''Tsjow En-lai''', was een [[Volksrepubliek China|Chinees]] [[politicus]] en lange tijd premier gedurende het bewind van [[Mao Zedong]].

[[Afbeelding:ZhouEnlai.jpg|thumb|150px|Zhou Enlai in 1917]]

In [[1920]] vertrok hij als student naar [[Europa (werelddeel)|Europa]] en studeerde onder andere in [[Frankrijk]], [[België]] en [[Duitsland]]. In [[1921]] of [[1922]] sloot Zhou zich in [[Parijs]] aan bij de [[Communistische Partij van China]]. In [[1924]] keerde hij naar [[Republiek China (1911-1928)|China]] terug en werkte voor [[Soen Jat-sen]], de voorzitter van de [[Kwomintang]]. Zhou bekleedde enkele belangrijke posten in de Verenigd Front regering van de communisten en Kwomintang in [[Kanton (stad)|Kanton]].[[Afbeelding:ZhouEnlai3.jpg|thumb|150px|Zhou Enlai in 1924]] Op [[8 augustus]] [[1925]] trouwde hij met de radicale activiste [[Deng Yingchao]] ([[1904]]-[[1992]]). Het echtpaar bleef kinderloos maar adopteerde vele wezen van o.a revolutionaire martelaars, waaronder de latere premier [[Li Peng]].

Van [[1937]] tot [[1945]] was hij CCP-gezant bij Kwomintang-voorzitter [[Chiang Kai-shek]]. Na de [[Tweede Wereldoorlog]] brak de [[Chinese burgeroorlog]] uit en Zhou trad tevergeefs op als bemiddelaar tussen Chiang Kai-shek en de communisten. In deze periode werd hij door Mao naar [[Yan'an]] (Mao's machtsbasis) geroepen en daar werd Zhou geïntimideerd en gebroken tijdens openbare zelfbeschuldigingsessies. Grondig getemd werd Zhou meer dan dertig jaar lang, praktisch tot het eind van zijn leven een zichzelf vernederende slaaf van Mao.<ref>Jung Chang, Jon Halliday: ''Mao, het onbekende verhaal'',Uitg. Forum 2005, 944 pag. ISBN 9789022547946, zie Hoofdstuk 24, pag. 432.</ref>

 

 

Tijdens de [[Grote Sprong Voorwaarts]] en de [[Culturele Revolutie]] (respectievelijk de jaren '60 en de jaren zeventig), behield Zhou zijn post als premier.